Województwo lubelskie - www.jurekwdrodze.pl

Zabytkowa drewniana dawniej cerkiew unicka, następnie prawosławna, obecnie kaplica rzymskokatolicka pw. Matki Boskiej Częstochowskiej, wybudowana w 1655 r. Jest to jedna z najstarszych świątyń na południowym Podlasiu

Zabytkowa drewniana dawniej cerkiew unicka, następnie prawosławna, obecnie kaplica rzymskokatolicka pw. Matki Boskiej Częstochowskiej, wybudowana w 1655 r. Jest to jedna z najstarszych świątyń na południowym Podlasiu.

Drewniany kościół rzymskokatolicki parafialny pw. św. Praksedy, wybudowany w 1928 roku, na miejscu dawnej cerkwi unickiej ufundowanej przez ks. Radziwiłła.

Pałac (dwór) w Grabanowie, przy granicy ze wsią Wilczyn. Wybudowany w stylu klasycystycznym, w połowie XIX w., znajdujący się na terenie zespołu dworskiego.

Zabytkowa dawna cerkiew prawosławna, obecnie kościół rzymskokatolicki pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny z 1875 r.

Miejsce spoczynku około 10 tysięcy jeńców wielu narodowości - żołnierzy Armii Czerwonej z obozu Frontstalag 307C Kaliłów - Woskrzenice, rozstrzelanych przez hilterowców w okresie od 20.09 do 04.10.1941 r.

Pałac myśliwski w Kozuli, wybudowany pod koniec XIX wieku, w stylu neorenesansu francuskiego (eklektyczny).

Zabytkowy drewniany kościół rzymskokatolicki pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny (dawniej cerkiew prawosławna), wybudowany w 1887 r. w Ortelu Książęcym Drugim

Zabytkowa stajnia cugowa z 1830 r., w stylu neogotyckim, znajdująca w zespole dworsko-parkowym w Roskoszy. Teren parku jest ogólnodostępny.

Zabytkowy dwór z 1830 r., w stylu klasycystycznym według projektu architekta Franciszka Jaszczołda, znajdujący w zespole dworsko-parkowym w Roskoszy. Teren parku jest ogólnodostępny.

Zespół dworsko-parkowy w Roskoszy. Teren parku jest ogólnodostępny.

Zabytkowy magazyn (spichlerz?) z cegły i kamienia w zespole folwarcznym w Roskoszy z 1888 r. Teren parku jest ogólnodostępny.

Pierwotnie w Sworach istniał kościół grekokatolicki (unicki) wybudowany w 1603 r. przez Krzysztofa Radziwiłła. W 1875 r. siłą został zamieniony na cerkiew prawosławną, do czasu rozebrania w 1926 r. Obiekt ten nie został zwrócony unitom. I w ten sposób w 1908 r. został wybudowany nowy, drewniany kościół rzymskokatolicki pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Obecnie znajduje się on w rejestrze zabytków.

Zabytkowy park dworski z XIX w. z odrestaurowanym dworem w Terebeli, gmina Biała Podlaska. Teren parku jest w prywatnym posiadaniu.

Dnia 21.06.1944 r. załoga latającej fortecy B-17G, należącej do 452nd Bgp US 8th AP po starcie z Anglii i zrzuceniu bomb na teren Niemiec w drodze do Połtawy na Ukrainie opuściła uszkodzony samolot lądując na spadochronach w okolicy Worońca. Trzech żołnierzy trafiło do niewoli niemieckiej, pozostałych siedmiu żołnierzy przeżyło w Oddziale Partyzanckim Zenona 34 PP Armii Krajowej uczestnicząc w jego walkach. Dnia 28.07.1944 r. przez tereny ZSRR udali się do baz sił powietrznych Stanów Zjednoczonych. Pomnik temu wydarzeniu w postaci skrzydła samolotu umiejscowionego na fundamencie przypominającym samolot, znajduje się przy drodze krajowej nr 2.

Ruiny murowanego pałacu myśliwskiego z XIX w. z wieżyczkami, w parku obok zabytkowego drewnianego dworu.

Zabytkowy drewniany kościół parafialny pw. św. Michała Archanioła, wybudowany w latach 1902-1922.

Jeden z dwóch kamiennych głazów z wyrytym krzyżem stojącym na podstawie trójkąta. Prawdopodobnie pochodzą z XVII-XIX w. Przypuszcza się, że jest to kamień nagrobny lub w jakiś sposób powiązany z prawosławiem. Obok głazów znajduje się również tzw. kamienna baba (głaz w kształcie krzyża), który datowany jest na IX-X w. Według niektórych kamienna baba jest elementem współczesnym. Kamienna baba została przeniesiona z pól. Obecnie obiekty znajdują się obok siebie na skrzyżowaniu z Woskrzenic Dużych do Woskrzenic Małych.

Obok głazów z wyrytym krzyżem znajduje się tzw. kamienna baba (głaz w kształcie krzyża), który datowany jest na IX-X w. Według niektórych kamienna baba jest elementem współczesnym. Kamienna baba została przeniesiona z pól. Obecnie obiekty znajdują się obok siebie na skrzyżowaniu z Woskrzenic Dużych do Woskrzenic Małych.

Miejsce kultu św. Onufrego w Drelowie, w uroczystku Horodek, słynące ze szczególnych łask bożych. Obecnie istniejący kościół rzymskokatolicki został zbudowany na XX w., w miejscu dawnego drewnianego kościoła. Położony na uboczu wsi, w pobliżu lasów i bagnistych łąk.

Miejsce kultu św. Onufrego w Drelowie, w uroczystku Horodek

Zabytkowa dawna cerkiew prawosławna, obecnie kościół rzymskokatolicki parafialny pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny (NMP), wybudowana w 1890 r., w stylu bizantyńskim.

Zabytkowa dawna drewniana cerkiew greckokatolicka (unicka) z 1739 r., następnie zamieniona na prawosławną w 1874 r., a obecnie kościół rzymskokatolicki parafii pw. św. Michała Archanioła.

Stara drewniana chałupa stojąca w centrum wsi, kryta strzechą (słomą). Obecnie niezamieszkała i, niestety, popadająca w ruinę.

Janów Podlaski - krajobraz widziany ze Starego Pawłowa. W oddali widoczny kościół p.w. Św. Trójcy.

Janów Podlaski - zabytkowy murowany barokowy kościół p.w. Św. Trójcy z lat 1714 - 1735, położony przy głównej ulicy 1 Maja, przy którym znajduje się dawny zespół seminaryjny (pokatedralny).

Janów Podlaski - zabytkowy murowany gmach seminarium z połowy XVIII w., przy kościele p.w. św. Trójcy, przy ul. 1 Maja. Obecnie jest to siedziba Zespołu Szkół.

Janów Podlaski - zabytkowy murowany kościół podominikanański, obecnie p.w. św. Jana Chrzciciela, zbudowany w latach 1790-1801, w stylu neoklasycystycznym, położony przy ul. Skalskiego 22. Przed kościołem znajduje się barokowa dzwonnica.

Janów Podlaski - zabytkowy dom "Ryttów", z 1793 r., położony w centrum miejscowości, przy ul. Piłsudskiego 9. Obecnie znajduje się w nim galeria.

Janów Podlaski - zabytkowy zespół zamkowy Biskupów Łuckich z końca XVIII w. Do dnia dzisiejszego zachowały się jedynie dwie oficyny. Obiekt jest w bardzo złym stanie. W 2007 r. został strawiony przez pożar. Obecnie teren nie jest udostępniony do zwiedzania, ogrodzony i ponad nadzorem monitoringu. Pozostałości zamku znajdują się na terenie zabytkowego parku z pozostałościami umocnień ziemnych. Park również jest bardzo zaniedbały. Na końcu zespołu zamkowego znajduje się grota Naruszewicza.

Janów Podlaski - grota Adama Naruszewicza znajdująca się na końcu parku zespołu zamkowego. Adam Naruszewicz był jezuitą, nadwornym pisarzem i poetą, biskupem smoleńskim, a następnie biskupem łuckim, senatorem. Za życia nazywany był "polskim Horacym". Przysłużył się Janowi Podlaskiemu m.in. stawiając szpital i dom dla chorych. Zmarł w Janowie Podlaskim.

Janów Podlaski - najstarsze dystrybutory paliw w Polsce, pochodzące z 1928 roku

Stadnina Koni w miejscowości Wygoda w pobliżu Janowa Podlaskiego - stajnia "Zegarowa" z 1841 r., z neogotycką wieżą, zaprojektowana przez słynnego architekta Henryka Marconiego.

Stadnina Koni w miejscowości Wygoda w pobliżu Janowa Podlaskiego.

Stadnina koni w miejscowości Wygoda w pobliżu Janowa Podlaskiego. Konie na wybiegu, w oddali stajnia "Wyścigowa" połączona z "Woroncowską".

Koń ze sterczącą grzywą w stadninie koni w miejscowości Wygoda w pobliżu Janowa Podlaskiego.

Stadnina koni w miejscowości Wygoda w pobliżu Janowa Podlaskiego. Konie na wybiegu, w oddali stajnia "Wyścigowa" połączona z "Woroncowską".

Kapelusze wystawione na straganach podczas aukcji koni arabskich w Janowie Podlaskim.

Stadnina koni w miejscowości Wygoda w pobliżu Janowa Podlaskiego - maneż łączący stajnie "Woroncowską" z 1885 r. i "Wyścigową" z 1848 r.

Stadnina koni w miejscowości Wygoda w pobliżu Janowa Podlaskiego - stajnia "Czołowa" z 1885 r.

Stadnina koni w miejscowości Wygoda w pobliżu Janowa Podlaskiego.

Zabudowania w stadninie koni w miejscowości Wygoda w pobliżu Janowa Podlaskiego.

Zabytkowa drewniana dawna cerkiew unicka (greckokatolicka) zbudowana w 1740 r., obecnie kościół rzymskokatolicki p.w. św. Jana Ewangelisty

Stary Bubel - starorzecze rzeki Bug

Stary Bubel - graniczna rzeka Bug

Stary Bubel - źródło rzeki Bug

Stary Bubel - ważka przy rzece Bug

Zabytkowa drewniana dawna cerkiew unicka (greckokatolicka) św. Mikołaja zbudowana w 1930 r., obecnie kaplica filialna parafii rzymskokatolickiej Świętej Trójcy w Janowie Podlaskim.

Wydmy śródlądowe, zwane "Łysucha", położone są w odległości około 2 km od Stadniny Koni w Janowie Podlaskim i około 1,5 km od granicznej rzeki Bug. Położone są w pobliżu ścieżki przyrodniczo-dydaktycznej po terenach zalewowych Bugu "Nadbużańskie Łęgi", na terenie Parku Krajobrazowego Podlaski Przełom Bugu. Wydmy powstały prawdopodobnie na skutek wycofującego się lodowca w klimacie subarktycznym. Piaszczyste obszary, ze względu na bardzo ograniczoną ilość substancji organicznej, charakteryzują się warunkami siedliskowymi wyjątkowo niekorzystnymi dla normalnego wzrostu i rozwoju roślin. Na terenie wydm rośnie praktycznie wyłącznie sosna oraz występują mchy. Dojazd do lasu, w którym znajdują się wydmy jest dosyć prosty. Najlepszy dojazd drogą utwardzoną kostką betonową jest przez Stadninę Koni w Janowie Podlaskim. Wydmy znajdują się w pierwszym niewielkim kompleksie leśnym znajdującym się przy powyższej drodze, jadąc od strony stadniny. Wydmy położone są na granicy trzech miejscowości: Werchliś, Wygoda i Janów Podlaski.

Sanktuarium Matki Bożej Kodeńskiej w Kodniu.

Zabytkowa Bazylika pw. św. Anny w Kodniu zbudowana na początku XVII w. (około 1709 r.) należąca do zespołu Sanktuarium Matki Bożej Kodeńskiej w Kodniu. Wewnątrz znajduje się cudowny obraz Matki Bożej Kodeńskiej.

Cudowny obraz Matki Bożej Kodeńskiej w Bazylice pw. św. Anny w Kodniu. Legenda głosi, że obraz ten został został namalowany w VI w., do 1630 r. znajdował się w papieskiej kaplicy w Rzymie, skąd Mikołaj Sapieha zwany Pobożnym skardł go i przewiózł do Kodnia. Inne nazwy obrazu to 'Matka Boża z Guadalupe' lub 'Matka Boża Gregoriańska'.

Zabytkowa dawna cerkiew zamkowa unicka, obecnie kościół pw. Świętego Ducha w Kodniu, z 1540 r.

Jedna z nowych kaplic na Kalwarii Kodeńskiej w Kodniu.

Ogrody na terenie Sanktuarium Matki Bożej Kodeńskiej w Kodniu.

Obecnie już nie istniejący - pomnik ofiar Czarnobyla w drewnie w Kodniu, który znajdował się w pobliżu nowej kaplicy.

Porządkowanie placu w Kodniu po uroczystościach 15 sierpnia (dzień Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny).

Cerkiew prawosławna pw. św. Michała Archanioła w Kodniu.

Drewniana cerkiew pw. św. Nikity w Kostomłotach. Jest to jedyna w Polsce cerkiew greckokatolicka obrządku bizantyjsko-słowiańskiego (neounicka). Wybudowana w 1631 roku. Przechowywane są w niej zabytkowe ikony św. Nikity, Bogurodzicy z Dzieciątkiem, Chrystusa Pantokratora - wszystkie z XVII w., oraz wiele innnych. W lipcu 1998 r. W Kostomłotach jest siedziba Sanktuarium Unitów Podlaskich. Część relikwii błogosławionych Męczenników unickich z Pratulina została przewieziona pod koniec XX w. do Kostomłot.

Drewniana neounicka cerkiew pw. św. Nikity w Kostomłotach

Zabytkowy murowano-drewniany kościół rzymskokatolicki pw. św. Stanisława, wybudowany w 1844 roku.

Panorama północnej części Konstantynowa.

Zabytkowy pałac w Konstantynowie wybudowany w 1744 r. i przebudowany w pierwszej połowie XIX w. Obecnie w stylu neogotyku angielskiego. Położony w parku, w centrum miejscowości.

Gnojno - najbardziej wysunięta na północ miejscowość w województwie lubelskim. Na zdjęciu zimowe, malownicze zakole rzeki Bug widziane z 35-metrowej Łysej Góry, z punktu widokowego. W pobliżu znajduje się malownicze starorzecze oraz u podstawy skarpy - źródlisko rzeki. Punkt widokowy znajduje się w pobliżu drogi prowadzącej z Gnojna do Borsuk.

Gnojno - najbardziej wysunięta na północ miejscowość w województwie lubelskim. Na zdjęciu źródło rzeki Bug znajdujące się u podstawy skarpy Łysej Góry, obok malowniczego zakola Bugu (starorzecza) i punktu widokowego. Źródlisko składa się z owalnej misy i czterech wypływów o charakterze żelazistym (stąd kolor pomarańczowy).

Gnojno - najbardziej wysunięta na północ miejscowość w województwie lubelskim. Na zdjęciu malownicze zakole rzeki Bug widziane z 35-metrowej Łysej Góry, z punktu widokowego. W pobliżu znajduje się malownicze starorzecze oraz u podstawy skarpy - źródlisko rzeki. Punkt widokowy znajduje się w pobliżu drogi prowadzącej z Gnojna do Borsuk.

Gnojno - najbardziej wysunięta na północ miejscowość w województwie lubelskim. Na zdjęciu malownicze zakole rzeki Bug, a po prawej stronie wpływ do starorzecza. W pobliżu znajduje się malownicze starorzecze oraz u podstawy skarpy - źródlisko rzeki.

Gnojno - najbardziej wysunięta na północ miejscowość w województwie lubelskim. Na zdjęciu zabytkowa murowana cerkiew prawosławna, obecnie kościół rzymskokatolicki p.w. św. Antoniego Padewskiego. Wybudowany w 1875 r. Położony przy głównej drodze prowadzącej przez wieś.

Gnojno - najbardziej wysunięta na północ miejscowość w województwie lubelskim. Na zdjęciu przeprawa promowa przez rzekę Bug z Gnojna (województwo lubelskie) do Niemirowa (wojewódzwo podlaskie)

Sanktuarium Matki Bożej Leśniańskiej w Leśnej Podlaskiej postawione w miejscu odnalezienia kamienia polnego w 1683 roku z wizerunkiem Najświętszej Marii Panny, który znajdował się na drzewie dzikiej gruszy. Na zdjęciu Bazylika Mniejsza wybudowana około 1750 roku w stylu barokowym.

Sanktuarium Matki Bożej Leśniańskiej w Leśnej Podlaskiej postawione w miejscu odnalezienia kamienia polnego w 1683 roku z wizerunkiem Najświętszej Marii Panny, który znajdował się na drzewie dzikiej gruszy. Na zdjęciu wnętrze Bazyliki Mniejszej wybudowanej około 1750 roku.

Sanktuarium Matki Bożej Leśniańskiej w Leśnej Podlaskiej postawione w miejscu odnalezienia kamienia polnego w 1683 roku z wizerunkiem Najświętszej Marii Panny, który znajdował się na drzewie dzikiej gruszy. Na zdjęciu sklepienie Bazyliki Mniejszej wybudowanej około 1750 roku.

Sanktuarium Matki Bożej Leśniańskiej w Leśnej Podlaskiej postawione w miejscu odnalezienia kamienia polnego w 1683 roku z wizerunkiem Najświętszej Marii Panny, który znajdował się na drzewie dzikiej gruszy. Na zdjęciu Kaplica Zjawienia.

Sanktuarium Matki Bożej Leśniańskiej w Leśnej Podlaskiej postawione w miejscu odnalezienia kamienia polnego w 1683 roku z wizerunkiem Najświętszej Marii Panny, który znajdował się na drzewie dzikiej gruszy. Na zdjęciu obraz przedstawiający znalezienie cudownego obrazu NMP w Kaplicy Zjawienia.

Sanktuarium Matki Bożej Leśniańskiej w Leśnej Podlaskiej postawione w miejscu odnalezienia kamienia polnego w 1683 roku z wizerunkiem Najświętszej Marii Panny, który znajdował się na drzewie dzikiej gruszy. Na zdjęciu fosa przy sanktuarium.

Leśna Podlaska - Rezerwat przyrody Chmielinne położony przy asfaltowej drodze prowadzącej z Witulina do Leśnej Podlaskiej. Jest to las głównie jesionowo-olchowy i wiązowy. W rezerwacie występuje chmiel oraz wiele innych chronionych roślin.

Zabytkowa drewniana dawna cerkiew unicka (greckokatolicka) zbudowana w 1896 r., obecnie kościół filialny rzymskokatolickiej parafii leśniańskiej p.w. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny (NMP). Położona na początku wsi, na uboczu, za budynkami gospodarczymi.

Zabytkowa murowana cerkiew prawosławna pw. św. Michała Archanioła wybudowana w 1862 r., w stylu klasycystycznym.

Zabytkowy zespół dworski i folwarczny w Nosowie, gmina Leśna Podlaska. Teren jest w prywatnym posiadaniu.

Zabytkowy dwór z drugiej połowy XIX w. w zespole dworskim i folwarcznym w Nosowie, gmina Leśna Podlaska. Teren jest w prywatnym posiadaniu.

Zabytkowa krochmalnia z 1909 r. w Nosowie, gmina Leśna Podlaska. Teren jest w prywatnym posiadaniu.

Zabytkowy kościół parafialny pw. św. Michała Archanioła w Witulinie, gmina Leśna Podlaska. Wybudowany w 1741 r. jako cerkiew unicka, następnie od końca XIX w. cerkiew prawosławna, a od 1919 r. kościół rzymskokatolicki.

Zabytkowy murowany rzymskokatolicki kościół parafialny pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Łomazach, wybudowany w 1907 r., w stylu neogotyckim.

Miejsce pamięciu polskich Żydów zamordowanych w dniu 18 sierpnia 1942 r. Mordu dokonał 101 Batalion Rezerwy Żandarmerii niemieckiej. Zginęło około 1000 Żydów z Łomaz i 400 z pobliskiego Rossosza. Pozostałe ofiary pochodziły z Międyrzeca Podlaskiego, Podedwórza, Serocka, Sławatycz, Warszawy i innych miejscowości. Deportowano ich do łomaskiego getta w latach 1940-1942. Podczas likwidacji łomaskiego getta Żydów poprowadzono do lasu "Hały", gdzie ich zamordowano i pogrzebano w dwóch dołach.

Jeden z pięciu zachowanych cmentarzy tatarskich (mizarów) w Polsce, położony w miejscowości Studzianka, gmina Łomazy. Jest to jedna z większych, mało znanych atrakcji turystycznych Południowego Podlasia

Zabytkowa, drewniana dawna cerkiew unicka, wybudowana na przełomie XVII/XVIII w. Obecnie kościół rzymskokatolicki parafialny pw. Najświętszej Marii Panny (NMP) Królowej Polski.

Stanowisko geologiczne z bogatym nagromadzeniem muszli ślimaków i małży położone we wsi Ortel Królewski Drugi w gminie Piszczac. Muszle pochodzą z interglacjału mazowieckiego, tj. z okresu około 400-300 tysięcy lat wstecz. W przeszłości znajdowała się tutaj niewielka ciepła zatoka, które stwarzały wyśmienite warunki dla życia mięczaków.

Jedna z najpiękniejszych zabytkowych, dawnych drewnianych unickich cerkwi Podlasia z 1707 r. w Ortelu Królewskim II, gmina Piszczac. Obecnie kościół rzymskokatolicki parafialny pw. Matki Bożej Różańcowej.

Zabytkowa, drewniana dawna cerkiew unicka, następnie cerkiew prawosławna, a obecnie kościół rzymskokatolicki parafialny pw. Świętej Trójcy, wybudowany w II połowie XIX w.

Wnętrzne zabytkowej, drewnianej dawnej cerkiewi unickiej,a obecnie kościóła rzymskokatolickiego parafialnego pw. Świętej Trójcy, wybudowanego w II połowie XIX w.

Zabytkowa drewniana kaplica cmentarna pw. św. Anny w Kołczynie, filia parafii Malowa Góra, wybudowana w XIX w. Początkowo była to kaplica unicka. Otoczona jest drzewami będącymi pomnikami przyrody.

Zabytkowy kościół parafialny pw. św. Piotra i Pawła w Pratulinie z 1838 r., w której znajduje się sanktuarium Błogosławionych Męczenników Podlaskich.

Zabytkowa drewniana dawna cerkiew unicka, obecnie kościół rzymskokatolicki parafialy pw. Świętej Trójcy, wybudowany około 1859 r.

Zabytkowy drewniany kościół rzymskokatolicki parafialny pw. św. Stanisława BM (Biskupa i Męczennika) przy ul. Lubelskiej w Rossoszu z 1908 r.

Drewniana kaplica pw. Zaśnięcia Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny z 1906 r. położona we wsi Jabłeczna w pobliżu monasteru - przed remontem. Jest to jedna z dwóch drewnianych kapliczek.
Prawosławny klasztor męski powstał pod koniec XV w., w pobliżu rzeki Bug. Według legendy rzeką przepłynęła ikona św. Onufrego, co zostało odebrane przez okolicznych mieszkańców jako przejaw łaski bożej.
Monaster położony jest w pobliżu rzeki granicznej Bug, wśród jego starorzeczy. W czasie wylewu rzeki (szczegółnie w okresie wiosennym) dojazd samochodem do klasztoru jest niemożliwy. Okolice są bardzo malownicze.

Drewniana kaplica pw. Zaśnięcia Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny z 1906 r. położona we wsi Jabłeczna w pobliżu monasteru - po remoncie. Jest to jedna z dwóch drewnianych kapliczek.
Prawosławny klasztor męski powstał pod koniec XV w., w pobliżu rzeki Bug. Według legendy rzeką przepłynęła ikona św. Onufrego, co zostało odebrane przez okolicznych mieszkańców jako przejaw łaski bożej.
Monaster położony jest w pobliżu rzeki granicznej Bug, wśród jego starorzeczy. W czasie wylewu rzeki (szczegółnie w okresie wiosennym) dojazd samochodem do klasztoru jest niemożliwy. Okolice są bardzo malownicze.

Zabytkowa murowana cerkiew pw. św. Onufrego z 1890 r. położona we wsi Jabłeczna. Prawosławny klasztor męski powstał pod koniec XV w., w pobliżu rzeki Bug. Według legendy rzeką przepłynęła ikona św. Onufrego, co zostało odebrane przez okolicznych mieszkańców jako przejaw łaski bożej. Obecna murowana cerkiew została zbudowana w połowie XIX w. Przechowywane są w niej dwie szczególnie ważne ikony Jabłeczyńska Ikona Matki Bożej oraz ikona św. Onufrego Wielkiego, pochodzące z XII-XIII w.
Monaster położony jest w pobliżu rzeki granicznej Bug, wśród jego starorzeczy. W czasie wylewu rzeki (szczegółnie w okresie wiosennym) dojazd samochodem do klasztoru jest niemożliwy. Okolice są bardzo malownicze. W pobliżu znajdują się również niewielkie drewniane kapliczki.

Prawosławny klasztor męski w Jabłecznej powstały pod koniec XV w., w pobliżu rzeki Bug.

Zabytkowa drewniana dawna cerkiew unicka, a obecnie kościół rzymskokatolicki parafialny pw. Przemienienia Pańskiego w Jabłecznej, wybudowany w 1750 roku.

Cerkiew Opieki Matki Boskiej w Sławatyczach, wybudowana na przełomie XIX i XX wieku.

Neorenesansowy kościół pw. Matki Boskiej Różańcowej w Sławatyczach z początku XX w.

Cmentarz żydowski, na którym w masowych mogiłach pogrzebano zwłoki kilkuset Żydów, ofiar Holocaustu II wojny światowej. Cmentarz znajduje się przy ul. Polnej. Na terenie cmentarz znajdują się jedynie trzy nagrobki.

Sławatycze - rzeźby lokalnych przebierańców żegnających stary rok. Symbolizowały one długie życie, duże doświadczenie i bogactwo przeżyć. Żywi brodacze pojawiają się na drogach Sławatycz w ostatnich 3 dniach grudnia.

Romanów - muzeum Józefa Ignacego Kraszewskiego. W miejscu tym znany pisarz wychowywał się i spędził młodzieńcze lata. Obecny dwór został zbudowany w XIX wieku.

Zabytkowa drewniana dawna cerkiew unicka, następnie prawosławna, a obecnie kościół rzymskokatolicki parafialny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Żeszczynce. Została wybudowana prawdopodobnie około 1720 roku, wielokrotnie później przebudowywana, odnowiona w 2002 roku.

Mały stary drewniany budynek przy ul. Wojska Polskiego.

Żeliwny obelisk z 1823 r. położony przy skrzyżowaniu ulicy Kodeńskiej i Wojska Polskiego w Terespolu, przedstawiający widoki z trzech miast: Brześcia, Siedlec i Warszawy oraz sceny z budowy Traktu Brzeskiego.

Zabytkowa prawosławna cerkiew pod wezwaniem św. Apostoła Jana Teologa przy ul. Wojska Polskiego w Terespolu, wybudowana pod koniec XVIII w., w późniejszych latach przebudowana. Pierwotnie była to cerkiew unicka.

Prawosławna kaplica cmentarna, drewniana z przełomu XIX/XX w. przy ul. Wojska Polskiego w Terespolu.

Prochownia Terespol wybudowana po 1910 r., położona w pobliżu skrzyżowania ulicy Topolowej i Czerwonego Krzyża w Terespolu. Wpisana do rejestru zabytków. Należy do obiektów fortyfikacji twierdzy brzeskiej. Podczas I Wojny Światowej znajdowała się tu prochownię zajęły wojska austrowęgierskie i niemieckie. Podczas II Wojny Światowej była siedzibą sztabu dywizji niemieckiej. W późniejszych latach pełniła rolę pieczarkarni. Obecnie Prochownia Terespol jest porządkowana i pod nadzorem Koła Miłośników Fortyfikacji i Historii, którzy planują w przyszłości utworzyć na jej terenie muzeum. Obiekt składa się z ośmiu dużych pomieszczeń, korytarzy oraz korytarza wentylacyjnego (dolnego i górnego). Całość, z wyjątkiem frontu, została przykryta wałem ziemnym. Co ciekawe, zachowały się oryginalne potężne metalowe okiennice z działającymi otwierającymi mechanizmami. W pobliżu przebiega nieczynna już bocznica kolejowa. Obiekt od zewnątrz jest ogólnodostępny. Na zdjęciu fasada główna.

Prochownia Terespol wybudowana po 1910 r., położona w pobliżu skrzyżowania ulicy Topolowej i Czerwonego Krzyża w Terespolu. Wpisana do rejestru zabytków. Należy do obiektów fortyfikacji twierdzy brzeskiej. Podczas I Wojny Światowej znajdowała się tu prochownię zajęły wojska austrowęgierskie i niemieckie. Podczas II Wojny Światowej była siedzibą sztabu dywizji niemieckiej. W późniejszych latach pełniła rolę pieczarkarni. Obecnie Prochownia Terespol jest porządkowana i pod nadzorem Koła Miłośników Fortyfikacji i Historii, którzy planują w przyszłości utworzyć na jej terenie muzeum. Obiekt składa się z ośmiu dużych pomieszczeń, korytarzy oraz korytarza wentylacyjnego (dolnego i górnego). Całość, z wyjątkiem frontu, została przykryta wałem ziemnym. Co ciekawe, zachowały się oryginalne potężne metalowe okiennice z działającymi otwierającymi mechanizmami. W pobliżu przebiega nieczynna już bocznica kolejowa. Obiekt od zewnątrz jest ogólnodostępny. Na zdjęciu fasada główna z metalowymi oryginalnymi okiennicami.

Prochownia Terespol wybudowana po 1910 r., położona w pobliżu skrzyżowania ulicy Topolowej i Czerwonego Krzyża w Terespolu. Wpisana do rejestru zabytków. Należy do obiektów fortyfikacji twierdzy brzeskiej. Podczas I Wojny Światowej znajdowała się tu prochownię zajęły wojska austrowęgierskie i niemieckie. Podczas II Wojny Światowej była siedzibą sztabu dywizji niemieckiej. W późniejszych latach pełniła rolę pieczarkarni. Obecnie Prochownia Terespol jest porządkowana i pod nadzorem Koła Miłośników Fortyfikacji i Historii, którzy planują w przyszłości utworzyć na jej terenie muzeum. Obiekt składa się z ośmiu dużych pomieszczeń, korytarzy oraz korytarza wentylacyjnego (dolnego i górnego). Całość, z wyjątkiem frontu, została przykryta wałem ziemnym. Co ciekawe, zachowały się oryginalne potężne metalowe okiennice z działającymi otwierającymi mechanizmami. W pobliżu przebiega nieczynna już bocznica kolejowa. Obiekt od zewnątrz jest ogólnodostępny. Na zdjęciu jeden z małych korytarzy.

Prochownia Terespol wybudowana po 1910 r., położona w pobliżu skrzyżowania ulicy Topolowej i Czerwonego Krzyża w Terespolu. Wpisana do rejestru zabytków. Należy do obiektów fortyfikacji twierdzy brzeskiej. Podczas I Wojny Światowej znajdowała się tu prochownię zajęły wojska austrowęgierskie i niemieckie. Podczas II Wojny Światowej była siedzibą sztabu dywizji niemieckiej. W późniejszych latach pełniła rolę pieczarkarni. Obecnie Prochownia Terespol jest porządkowana i pod nadzorem Koła Miłośników Fortyfikacji i Historii, którzy planują w przyszłości utworzyć na jej terenie muzeum. Obiekt składa się z ośmiu dużych pomieszczeń, korytarzy oraz korytarza wentylacyjnego (dolnego i górnego). Całość, z wyjątkiem frontu, została przykryta wałem ziemnym. Co ciekawe, zachowały się oryginalne potężne metalowe okiennice z działającymi otwierającymi mechanizmami. W pobliżu przebiega nieczynna już bocznica kolejowa. Obiekt od zewnątrz jest ogólnodostępny. Na zdjęciu pomieszczenie prochowni ze zbiorami z przełomu wieku XIX/XX.

Prochownia Terespol wybudowana po 1910 r., położona w pobliżu skrzyżowania ulicy Topolowej i Czerwonego Krzyża w Terespolu. Wpisana do rejestru zabytków. Należy do obiektów fortyfikacji twierdzy brzeskiej. Podczas I Wojny Światowej znajdowała się tu prochownię zajęły wojska austrowęgierskie i niemieckie. Podczas II Wojny Światowej była siedzibą sztabu dywizji niemieckiej. W późniejszych latach pełniła rolę pieczarkarni. Obecnie Prochownia Terespol jest porządkowana i pod nadzorem Koła Miłośników Fortyfikacji i Historii, którzy planują w przyszłości utworzyć na jej terenie muzeum. Obiekt składa się z ośmiu dużych pomieszczeń, korytarzy oraz korytarza wentylacyjnego (dolnego i górnego). Całość, z wyjątkiem frontu, została przykryta wałem ziemnym. Co ciekawe, zachowały się oryginalne potężne metalowe okiennice z działającymi otwierającymi mechanizmami. W pobliżu przebiega nieczynna już bocznica kolejowa. Obiekt od zewnątrz jest ogólnodostępny. Na zdjęciu jedno z pomieszczeń prochowni, za którą znajduje się korytarz wentylacyjny.

Prochownia Terespol wybudowana po 1910 r., położona w pobliżu skrzyżowania ulicy Topolowej i Czerwonego Krzyża w Terespolu. Wpisana do rejestru zabytków. Należy do obiektów fortyfikacji twierdzy brzeskiej. Podczas I Wojny Światowej znajdowała się tu prochownię zajęły wojska austrowęgierskie i niemieckie. Podczas II Wojny Światowej była siedzibą sztabu dywizji niemieckiej. W późniejszych latach pełniła rolę pieczarkarni. Obecnie Prochownia Terespol jest porządkowana i pod nadzorem Koła Miłośników Fortyfikacji i Historii, którzy planują w przyszłości utworzyć na jej terenie muzeum. Obiekt składa się z ośmiu dużych pomieszczeń, korytarzy oraz korytarza wentylacyjnego (dolnego i górnego). Całość, z wyjątkiem frontu, została przykryta wałem ziemnym. Co ciekawe, zachowały się oryginalne potężne metalowe okiennice z działającymi otwierającymi mechanizmami. W pobliżu przebiega nieczynna już bocznica kolejowa. Obiekt od zewnątrz jest ogólnodostępny. Na zdjęciu oryginalna metalowa okiennica wewnątrz obiektu, z działającymi mechanizmami.

Prochownia Terespol wybudowana po 1910 r., położona w pobliżu skrzyżowania ulicy Topolowej i Czerwonego Krzyża w Terespolu. Wpisana do rejestru zabytków. Należy do obiektów fortyfikacji twierdzy brzeskiej. Podczas I Wojny Światowej znajdowała się tu prochownię zajęły wojska austrowęgierskie i niemieckie. Podczas II Wojny Światowej była siedzibą sztabu dywizji niemieckiej. W późniejszych latach pełniła rolę pieczarkarni. Obecnie Prochownia Terespol jest porządkowana i pod nadzorem Koła Miłośników Fortyfikacji i Historii, którzy planują w przyszłości utworzyć na jej terenie muzeum. Obiekt składa się z ośmiu dużych pomieszczeń, korytarzy oraz korytarza wentylacyjnego (dolnego i górnego). Całość, z wyjątkiem frontu, została przykryta wałem ziemnym. Co ciekawe, zachowały się oryginalne potężne metalowe okiennice z działającymi otwierającymi mechanizmami. W pobliżu przebiega nieczynna już bocznica kolejowa. Obiekt od zewnątrz jest ogólnodostępny. Na zdjęciu długi korytarz wentylacyjny dolny.

W odległości około 600 metrów, w stronę wschodnią, od fortu "L" w Lebiedziewie znajduje się bateria artylerii "Kolonia Dobratycze" należąca do zespołu twierdzy brzeskiej. Zbudowana około 1914 r. Położona przy niewielkim zadrzewieniu, jest dość dobrze widoczna z przebiegającej niedaleko drogi gruntowej. Za baterią znajdują się obwałowania ziemi i gospodarstwo.

W odległości około 1,3 km, w stronę wschodnią, od fortu "L" w Lebiedziewie znajduje się bateria artylerii "Struga" należąca do zespołu twierdzy brzeskiej. Zbudowana około 1914 r. Położona w widocznym z drogi niewielkim lesie. Do dnia dzisiejszego zachowały się jedynie obwałowania ziemi.

Koszary obronne K-O (inaczej Kobylany I) położone są formalnie w miejscowości Małaszewicze Małe na granicy z Kobylanami, bezpośrednio przy drodze krajowej nr 2. Należą do zespołu fortyfikacji twierdzy brzeskiej. Zostały zbudowane w latach 1912-1915. W okresie międzywojennym znajdował się tu skład paliwa. Lokalni złodzieje postanowili je ukraść. Zapalili wewnątrz ogień, żeby oświetlić pomieszczenia, czym doprowadzili do tragedii i eksplozji materiałów.

Kobylany - prochowania Mitki należąca do zespołu twierdzy brzeskiej, zbudowana przed 1914 rokiem. Położona przy samej drodze krajowej nr 2. Obecnie w prochowni mieści się bar, a w okresie zimowym na obiekcie urządzany jest stok narciarski.

Zabytkowa cerkiew Opieki Matki Bożej w Kobylanach z 1988 r.

Koroszczyn - fort "O" twierdzy brzeskiej. Wybudowany w latach 1911-14. Znajduje się w centrum niewielkiego lasu, a prowadzi do niego wydeptana ścieżka. Posiada liczne wejścia. Czasami część frotu jest zalana wodą, a grunt przypomina niewielkie błoto. Fort jest ogólnodostępny, bez żadnego nadzoru. Wybierając się w to miejsce, koniecznie trzeba zabrać latarkę.

Koroszczyn - budowla fortu twierdzy brzeskiej przy drodze z Koroszczyna do Kobylan. Do tej pory nie udało się rozwikłać zagadki, czym jest ten obiekt bez drzwi. Obiekt nie posiada zadaszenia, czego nie widać na zdjęciu.

Koroszczyn - terminal przejścia granicznego w Koroszczynie (prowadzący do Kukuryk)

Zabytkowy murowany dwór w Koroszczynie, gmina Terespol, z połowy XIX w., przebudowany w połowie XX w. Obecnie właścicielem jest osoba prywatna.

Drewniany kościół rzymskokatolicki pw. św. Jerzego (dawna cerkiew unicka) z 1683 r. w Krzyczewie

Lebiedziew - fort "VI" umiejscowiony w północnej części miejscowości. Obiekt wybudowany w latach 1870-1885, należący do fortów twierdzy brzeskiej. Bardzo dobrze zachowany, pomimo widocznej na jednej ze ścian eksplozji. Fort jest obecnie własnością prywatną (wykorzystywany na magazyny), teren jest ogrodzony, a fort zabezpieczony. Ale nie powinno być problemów z jego zwiedzaniem z zewnątrz.

Lebiedziew - fort "L" umiejscowiony jest niedaleko wsi Kolonia Dobratycze, za zabudową zagrodową. Obiekt wybudowany na początku XX wieku, dość dobrze zachowany, ale widoczne są też pozostałości po dawnych budowlach. Bezwzględnie należy zachować ostrożność wewnątrz fortu, ze względu dosyć niespodziewane zmiany poziomów gruntu i ciemności. Obiekt jest ogólnodostępny, ale trochę trudny do zlokalizowania.

Łęgi - starorzecza w pobliżu Nadbużańskiego szlaku turystycznego czerwonego

Łobaczew Mały - fort "VII" twierdzy brzeskiej. Wybudowany w latach 1870-1885. Potężny, otoczony fosą fort, głównie zbudowany z betonu ze zbrojeniem. Obecnie frontowa część fortu wykorzystywana jest na magazyn.

Od 2008 roku na bocznicy w Małaszewiczach stoi 13 luksusowych wagonów Orient Express. Skład ten kursował głównie po Rosji, a także jeździł do Hong Kongu. Ze względu na nieuregulowany stan prawny niszczeje na powietrzu, a także przez odwiedzających go złomiarzy. Ponadto wagony mają podwozie, które nie jest przeznaczone do jazdy po polskich torach.

Neple - "Kamienna baba" wyciosana w polodowcowym głazie. Według legendy jest to skamieniała córka przeklęta przez matkę. Prawdopodobnie kamień był czczony przez pogan, a po nastaniu chrześcijaństwa zmieniono formę na krzyż.

Neple - czołg w pobliżu wąwozów - koniec rezerwatu "Szwajcaria Podlaska"

Neple - rzeka graniczna Bug widziana ze skarpy - koniec rezerwatu "Szwajcaria Podlaska". Na wprost znajduje się Białoruś. Widok podczas bardzo niskiego stanu wody w Bugu w sierpniu 2015 roku.

Neple - rzeka graniczna Bug widziana ze skarpy - koniec rezerwatu "Szwajcaria Podlaska". Na wprost znajduje się zalana część Białorusi. Widok podczas wysokiego stanu wody w rzece w kwietniu 2013 roku.

Na zdjęciu zakole rzeki Bug widziane z punktu widokowego, wysokiej skarpy. Po drugiej stronie rzeki znajduje się Białoruś.
Rezerwat przyrody "Szwajcaria Podlaska" w Parku Krajobrazowym "Podlaski Przełom Bugu" w Neplach. Jest to teren przyrodniczy, w którym rzeka Krzna ma swoje ujście do rzeki Bug. Rezerwat ma duże walory krajobrazowe i cieszy się dużą popularnością. Charakterystycznym elementem krajobrazu są liczne starorzecza i rozlewiska rzek z dużym stopniem naturalności. Na terenie rezerwatu występuje zagrożony gatunek żółwia błotnego, a także liczne gatunki rzadkich ptaków: siweczka rzeczna, zimorodek, turkawka, pustułka, dudek. Duża część rezerwatu położona jest na stromym wysokim zboczu doliny, co przyczyniło się do powstawania wielu wąwozów, w tym jeden (przy punkcie widokowym) powstał w ostatnich latach, zabierając część gruntów uprawnych. Dojazd do rezerwatu jest dość prosty - znajduje się przy drodze wojewódzkiej nr 698. Szlak ma swój początek we wsi Neple, zaraz za mostem od strony zachodniej, gdzie jest nieutwardzony zjazd z drogi. Koniec szlaku znajduje się w pobliżu nowopowstałych wąwozów, punktu widokowego i czołgu.

Na zdjęciu początek rezerwatu i rozlewiska rzeki Krzny. W oddali widoczne jest białoruskie miasto Brześć.
Rezerwat przyrody "Szwajcaria Podlaska" w Parku Krajobrazowym "Podlaski Przełom Bugu" w Neplach. Jest to teren przyrodniczy, w którym rzeka Krzna ma swoje ujście do rzeki Bug. Rezerwat ma duże walory krajobrazowe i cieszy się dużą popularnością. Charakterystycznym elementem krajobrazu są liczne starorzecza i rozlewiska rzek z dużym stopniem naturalności. Na terenie rezerwatu występuje zagrożony gatunek żółwia błotnego, a także liczne gatunki rzadkich ptaków: siweczka rzeczna, zimorodek, turkawka, pustułka, dudek. Duża część rezerwatu położona jest na stromym wysokim zboczu doliny, co przyczyniło się do powstawania wielu wąwozów, w tym jeden (przy punkcie widokowym) powstał w ostatnich latach, zabierając część gruntów uprawnych. Dojazd do rezerwatu jest dość prosty - znajduje się przy drodze wojewódzkiej nr 698. Szlak ma swój początek we wsi Neple, zaraz za mostem od strony zachodniej, gdzie jest nieutwardzony zjazd z drogi. Koniec szlaku znajduje się w pobliżu nowopowstałych wąwozów, punktu widokowego i czołgu.

Na zdjęciu wijąca się rzeka Krzna bezpośrednio przy ujściu do rzeki Bug.
Rezerwat przyrody "Szwajcaria Podlaska" w Parku Krajobrazowym "Podlaski Przełom Bugu" w Neplach. Jest to teren przyrodniczy, w którym rzeka Krzna ma swoje ujście do rzeki Bug. Rezerwat ma duże walory krajobrazowe i cieszy się dużą popularnością. Charakterystycznym elementem krajobrazu są liczne starorzecza i rozlewiska rzek z dużym stopniem naturalności. Na terenie rezerwatu występuje zagrożony gatunek żółwia błotnego, a także liczne gatunki rzadkich ptaków: siweczka rzeczna, zimorodek, turkawka, pustułka, dudek. Duża część rezerwatu położona jest na stromym wysokim zboczu doliny, co przyczyniło się do powstawania wielu wąwozów, w tym jeden (przy punkcie widokowym) powstał w ostatnich latach, zabierając część gruntów uprawnych. Dojazd do rezerwatu jest dość prosty - znajduje się przy drodze wojewódzkiej nr 698. Szlak ma swój początek we wsi Neple, zaraz za mostem od strony zachodniej, gdzie jest nieutwardzony zjazd z drogi. Koniec szlaku znajduje się w pobliżu nowopowstałych wąwozów, punktu widokowego i czołgu.

Na zdjęciu słup graniczny Polski.
Rezerwat przyrody "Szwajcaria Podlaska" w Parku Krajobrazowym "Podlaski Przełom Bugu" w Neplach. Jest to teren przyrodniczy, w którym rzeka Krzna ma swoje ujście do rzeki Bug. Rezerwat ma duże walory krajobrazowe i cieszy się dużą popularnością. Charakterystycznym elementem krajobrazu są liczne starorzecza i rozlewiska rzek z dużym stopniem naturalności. Na terenie rezerwatu występuje zagrożony gatunek żółwia błotnego, a także liczne gatunki rzadkich ptaków: siweczka rzeczna, zimorodek, turkawka, pustułka, dudek. Duża część rezerwatu położona jest na stromym wysokim zboczu doliny, co przyczyniło się do powstawania wielu wąwozów, w tym jeden (przy punkcie widokowym) powstał w ostatnich latach, zabierając część gruntów uprawnych. Dojazd do rezerwatu jest dość prosty - znajduje się przy drodze wojewódzkiej nr 698. Szlak ma swój początek we wsi Neple, zaraz za mostem od strony zachodniej, gdzie jest nieutwardzony zjazd z drogi. Koniec szlaku znajduje się w pobliżu nowopowstałych wąwozów, punktu widokowego i czołgu.

Na zdjęciu miejsce, w którym rzeka Krzna wpada do rzeki Bug.
Rezerwat przyrody "Szwajcaria Podlaska" w Parku Krajobrazowym "Podlaski Przełom Bugu" w Neplach. Jest to teren przyrodniczy, w którym rzeka Krzna ma swoje ujście do rzeki Bug. Rezerwat ma duże walory krajobrazowe i cieszy się dużą popularnością. Charakterystycznym elementem krajobrazu są liczne starorzecza i rozlewiska rzek z dużym stopniem naturalności. Na terenie rezerwatu występuje zagrożony gatunek żółwia błotnego, a także liczne gatunki rzadkich ptaków: siweczka rzeczna, zimorodek, turkawka, pustułka, dudek. Duża część rezerwatu położona jest na stromym wysokim zboczu doliny, co przyczyniło się do powstawania wielu wąwozów, w tym jeden (przy punkcie widokowym) powstał w ostatnich latach, zabierając część gruntów uprawnych. Dojazd do rezerwatu jest dość prosty - znajduje się przy drodze wojewódzkiej nr 698. Szlak ma swój początek we wsi Neple, zaraz za mostem od strony zachodniej, gdzie jest nieutwardzony zjazd z drogi. Koniec szlaku znajduje się w pobliżu nowopowstałych wąwozów, punktu widokowego i czołgu.

Na zdjęciu staw w środkowej części rezerwatu, stanowiący część zamulonego starorzecza.
Rezerwat przyrody "Szwajcaria Podlaska" w Parku Krajobrazowym "Podlaski Przełom Bugu" w Neplach. Jest to teren przyrodniczy, w którym rzeka Krzna ma swoje ujście do rzeki Bug. Rezerwat ma duże walory krajobrazowe i cieszy się dużą popularnością. Charakterystycznym elementem krajobrazu są liczne starorzecza i rozlewiska rzek z dużym stopniem naturalności. Na terenie rezerwatu występuje zagrożony gatunek żółwia błotnego, a także liczne gatunki rzadkich ptaków: siweczka rzeczna, zimorodek, turkawka, pustułka, dudek. Duża część rezerwatu położona jest na stromym wysokim zboczu doliny, co przyczyniło się do powstawania wielu wąwozów, w tym jeden (przy punkcie widokowym) powstał w ostatnich latach, zabierając część gruntów uprawnych. Dojazd do rezerwatu jest dość prosty - znajduje się przy drodze wojewódzkiej nr 698. Szlak ma swój początek we wsi Neple, zaraz za mostem od strony zachodniej, gdzie jest nieutwardzony zjazd z drogi. Koniec szlaku znajduje się w pobliżu nowopowstałych wąwozów, punktu widokowego i czołgu.

Na zdjęciu widok z wysokiej skarpy na starorzecze (środkowy staw) rzeki Bug.
Rezerwat przyrody "Szwajcaria Podlaska" w Parku Krajobrazowym "Podlaski Przełom Bugu" w Neplach. Jest to teren przyrodniczy, w którym rzeka Krzna ma swoje ujście do rzeki Bug. Rezerwat ma duże walory krajobrazowe i cieszy się dużą popularnością. Charakterystycznym elementem krajobrazu są liczne starorzecza i rozlewiska rzek z dużym stopniem naturalności. Na terenie rezerwatu występuje zagrożony gatunek żółwia błotnego, a także liczne gatunki rzadkich ptaków: siweczka rzeczna, zimorodek, turkawka, pustułka, dudek. Duża część rezerwatu położona jest na stromym wysokim zboczu doliny, co przyczyniło się do powstawania wielu wąwozów, w tym jeden (przy punkcie widokowym) powstał w ostatnich latach, zabierając część gruntów uprawnych. Dojazd do rezerwatu jest dość prosty - znajduje się przy drodze wojewódzkiej nr 698. Szlak ma swój początek we wsi Neple, zaraz za mostem od strony zachodniej, gdzie jest nieutwardzony zjazd z drogi. Koniec szlaku znajduje się w pobliżu nowopowstałych wąwozów, punktu widokowego i czołgu.

Na zdjęciu budząca się do życia paprotka zwyczajna.
Rezerwat przyrody "Szwajcaria Podlaska" w Parku Krajobrazowym "Podlaski Przełom Bugu" w Neplach. Jest to teren przyrodniczy, w którym rzeka Krzna ma swoje ujście do rzeki Bug. Rezerwat ma duże walory krajobrazowe i cieszy się dużą popularnością. Charakterystycznym elementem krajobrazu są liczne starorzecza i rozlewiska rzek z dużym stopniem naturalności. Na terenie rezerwatu występuje zagrożony gatunek żółwia błotnego, a także liczne gatunki rzadkich ptaków: siweczka rzeczna, zimorodek, turkawka, pustułka, dudek. Duża część rezerwatu położona jest na stromym wysokim zboczu doliny, co przyczyniło się do powstawania wielu wąwozów, w tym jeden (przy punkcie widokowym) powstał w ostatnich latach, zabierając część gruntów uprawnych. Dojazd do rezerwatu jest dość prosty - znajduje się przy drodze wojewódzkiej nr 698. Szlak ma swój początek we wsi Neple, zaraz za mostem od strony zachodniej, gdzie jest nieutwardzony zjazd z drogi. Koniec szlaku znajduje się w pobliżu nowopowstałych wąwozów, punktu widokowego i czołgu.

Na zdjęciu żaba opierająca się na gałęzi.
Rezerwat przyrody "Szwajcaria Podlaska" w Parku Krajobrazowym "Podlaski Przełom Bugu" w Neplach. Jest to teren przyrodniczy, w którym rzeka Krzna ma swoje ujście do rzeki Bug. Rezerwat ma duże walory krajobrazowe i cieszy się dużą popularnością. Charakterystycznym elementem krajobrazu są liczne starorzecza i rozlewiska rzek z dużym stopniem naturalności. Na terenie rezerwatu występuje zagrożony gatunek żółwia błotnego, a także liczne gatunki rzadkich ptaków: siweczka rzeczna, zimorodek, turkawka, pustułka, dudek. Duża część rezerwatu położona jest na stromym wysokim zboczu doliny, co przyczyniło się do powstawania wielu wąwozów, w tym jeden (przy punkcie widokowym) powstał w ostatnich latach, zabierając część gruntów uprawnych. Dojazd do rezerwatu jest dość prosty - znajduje się przy drodze wojewódzkiej nr 698. Szlak ma swój początek we wsi Neple, zaraz za mostem od strony zachodniej, gdzie jest nieutwardzony zjazd z drogi. Koniec szlaku znajduje się w pobliżu nowopowstałych wąwozów, punktu widokowego i czołgu.

Na zdjęciu powstały w ostatnich latach wąwóz.
Rezerwat przyrody "Szwajcaria Podlaska" w Parku Krajobrazowym "Podlaski Przełom Bugu" w Neplach. Jest to teren przyrodniczy, w którym rzeka Krzna ma swoje ujście do rzeki Bug. Rezerwat ma duże walory krajobrazowe i cieszy się dużą popularnością. Charakterystycznym elementem krajobrazu są liczne starorzecza i rozlewiska rzek z dużym stopniem naturalności. Na terenie rezerwatu występuje zagrożony gatunek żółwia błotnego, a także liczne gatunki rzadkich ptaków: siweczka rzeczna, zimorodek, turkawka, pustułka, dudek. Duża część rezerwatu położona jest na stromym wysokim zboczu doliny, co przyczyniło się do powstawania wielu wąwozów, w tym jeden (przy punkcie widokowym) powstał w ostatnich latach, zabierając część gruntów uprawnych. Dojazd do rezerwatu jest dość prosty - znajduje się przy drodze wojewódzkiej nr 698. Szlak ma swój początek we wsi Neple, zaraz za mostem od strony zachodniej, gdzie jest nieutwardzony zjazd z drogi. Koniec szlaku znajduje się w pobliżu nowopowstałych wąwozów, punktu widokowego i czołgu.

Rozlewiska rzeki Krzny w miejscu połączenia się z rzeką Bug w Neplach podczas wysokiego stanu wody w kwietniu 2013 roku.

Zabytkowy murowany kościół rzymskokatolicki parafialny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, wzniesiony w 1769 r. dzięki staraniom rodziny Niemcewiczów.

Zabytkowy lamus, tzw. skarbczyk w zespole dworskim, wybudowany około 1786 r. przez Franciszka Ursyna Niemcewicza. W późniejszych latach został przebudowany. Obecnie budynek jest dość zaniedbały i wymaga remontu.

Jeden z pięciu zachowanych cmentarzy tatarskich (mizarów) w Polsce, położony w miejscowości Zastawek, gmina Terespol (przy drodze do Lebiedziewa), położony między starymi dębami. Znajduje się tu najstarszy w Polsce nagrobek tatarski pochodzący z 1704 r.

Żuki k. Terespola - fort "Żuki" należący do zespołu twierdzy brzeskiej. Budowę rozpoczęto w 1914 roku i przerwano przez wybuch I Wojny Światowej. Do dnia dzisiejszego zachowała się jedynie betonowo-kamienista budowla wału. W ziemi widoczne są betonowe pozostałości po obiektach. Duża część terenu jest obecnie użytkowana rolniczo, natomiast widoczny jeszcze jest zarys dawnego fortu. Obiekt jest ogólnodostępny, w pobliżu drogi do wsi Murawiec.

Zabytkowy murowany kościół rzymskokatolicki pw. św. Anny wybudowany w 1882 r. w Tucznej, gmina Tuczna

Zabytkowa drewniana dawna cerkiew unicka, obecnie kościół rzymskokatolicki parafialny pw. św. Jana Ewangelisty w Polubiczach, przebudowany w latach 1924-1927

Zabytkowy drewniany kościół rzymskokatolicki pw. Chrystusa Króla, wybudowany w 1944 roku

Zabytkowa drewniana dawna duża cerkiew prawosławna, obecnie kościół rzymskokatolicki parafialny pw. Przemienienia Pańskiego w Horbowie, wybudowany w 3 ćw. XIX w.

Zabytkowy murowany kościół rzymskokatolicki parafialny pw. Przemienienia Pańskiego w Malowej Górze, wybudowany w latach 190509 przez architekta Józefa Piusa Dziekońskiego.

Zabytkowa plebania przy kościele pw. Przemienienia Pańskiego w Malowej Górze, wybudowany na początku XX w.

Rezerwat przyrody "Czartowe Pole" położony jest na obszarze Parku Krajobrazowego Puszczy Solskiej, w pobliżu wsi Hamernia i parkingu samochodowego. Przez rezerwat przepływa rzeka Sopot, na której znajduje się seria małych wodospadów, zwanych często szumami lub szypotami. Przez obszar przebiega szlak turystyczny, przyrodniczo-dydaktyczny oznaczony kolorem niebieskim.

Chełm - Plac Łuczkowskiego w centrum

Chełm - widok z wieży widokowej

Chełm - Bazylika Narodzenia Najświętszej Marii Panny

Chełm - Kościół Rozesłania św. Apostołów

Chełm - Zabytkowa podziemia kredowe

Lublin - Stare Miasto, kamienice przy ulicy Jezuickiej

Lublin - Kamienice na Rynku, na Starym Mieście

Lublin - Stare Miasto, ulica Rybna

Lublin - Stare Miasto, intrygujące malowidła (freski) współczesnego malarza, pochodzące z 2007 r., przypominające te z Kaplicy Świętej Trójcy z XV w., na elewacji jednej z kamienic przy Placu Zamkowym, przy ul. Kowalskiej

Lublin - Stare Miasto, bogate zdobienia elewacji kamienic

Lublin - Stare Miasto, Plac po Farze - kamienne fundamenty po pierwszej murowanej świątyni w Lublinie - kościoła farnego pw. św. Michała Archanioła, przy ul. Archidiakońskiej

Lublin - Stare Miasto, Brama Grodzka widziana od ul. Grodzkiej

Lublin - Stare Miasto, zamek królewski z Kaplicą Zamkową przy ul. Zamkowej, wybudowany pierwotnie w XII w.

Lublin - Stare Miasto, deptak miasta na Krakowskim Przedmieściu

Lublin - wąskie uliczki na Starym Mieście

Lublin - Brama Krakowska kończąca ulicę Krakowskie Przedmieście

Lublin - kamienice przy ul. Grodzkiej na Starym Mieście

Lublin - schody przy ul. Zaułek Hartwigów na Starym Mieście

KL Lublin (Konzentrationslager Lublin, nazywany potocznie Majdankiem) - hitlerowski obóz koncentracyjny oraz jeniecki w Lublinie, położony w dzielnicy Majdan Tatarski, przy Drodze Męczenników Majdanka 67, na obrzeżach miasta w stronę Zamościa. Majdanek funkcjonował od 1941 do 1944 roku. Na terenie obozu znajdowały się prymitywne drewniane baraki do zakwaterowania więźniów. Więźniowie pochodzili z 30 państw, głównie z Polski (Polacy i Żydzi), Czechosłowacji oraz Związku Radzieckiego. Warunki bytowe były tragiczne. Dostawali małe racje żywnościowe, nosili chłodne pasiaki, czasami brali kilkusekundową kąpiel, bardzo ciężko pracowali. W skutek takich warunków życia, wychłodzenia, chorób - śmiertelność była bardzo wysoka. Więźniowie byli rozstrzeliwani, mordowani w komorach gazowych, a następnie zwłoki kremowano. Szacuje się, że przez obóz przeszło około 150 000 osób. Śmierć na Majdanku poniosło około 80 000 ludzi, w tym około 60 000 Żydów. Obecnie na terenie obozu znajduje się Państwowe Muzeum na Majdanku, w skład którego wchodzą m.in. pola z barakami ogrodzone drutem kolczastym, komory gazowe, krematorium, kopiec z prochami.

Lublin - Skansen Muzeum Wsi Lubelskiej przy Alei Warszawskiej

Kozłówka - Pałac Zamoyskich w Kozłówce wybudowany w latach 1735-42 razem z zespołem parkowym i folwarcznym

Ścieżka przyrodnicza "Bobrówka" położona jest między wsiami Rudka Starościańska i Tyśmienica w Parku Krajobrazowym Pojezierze Łęczyńskie. Szlak jest bardzo dobrze oznaczony, z tablicami informacyjnymi. Początek trasy znajduje się przy parkingu samochodowym i wiaty na ognisko. Długość ścieżki wynosi ponad 3 km. Prowadzi ona przez las wzdłuż stawu Gościniec i rzeki Bobrówka. Około 1,1 km prowadzi przez tereny podmokłe, nad którymi znajdują się kładki drewniane z barierkami.

Zabytkowy murowany kościół pw. Nawiedzenia NMP (Najświętszej Marii Panny) zbudowany w XVII w., w stylu barokowym. W świątyni mieści się Sanktuarium Matki Bożej Gułowskiej - patronki żołnierzy kampanii wrześniowej, stoczonej bitwy pod Kockiem od 2 do 6 października 1939 r. Bitwa ta była ostatnią stoczoną przez regularne Wojsko Polskie w wojnie obronnej Polski 1939. W pobliżu kościoła znajduje się klasztor OO. Karmelitów.

Na zdjęciu wnętrze kościoła, prezbiterium jest w trakcie remontu.
Zabytkowy murowany kościół pw. Nawiedzenia NMP (Najświętszej Marii Panny) zbudowany w XVII w., w stylu barokowym. W świątyni mieści się Sanktuarium Matki Bożej Gułowskiej - patronki żołnierzy kampanii wrześniowej, stoczonej bitwy pod Kockiem od 2 do 6 października 1939 r. Bitwa ta była ostatnią stoczoną przez regularne Wojsko Polskie w wojnie obronnej Polski 1939. W pobliżu kościoła znajduje się klasztor OO. Karmelitów.

Na zdjęciu Kaplica Ukrzyżowania.
Zabytkowy murowany kościół pw. Nawiedzenia NMP (Najświętszej Marii Panny) zbudowany w XVII w., w stylu barokowym. W świątyni mieści się Sanktuarium Matki Bożej Gułowskiej - patronki żołnierzy kampanii wrześniowej, stoczonej bitwy pod Kockiem od 2 do 6 października 1939 r. Bitwa ta była ostatnią stoczoną przez regularne Wojsko Polskie w wojnie obronnej Polski 1939. W pobliżu kościoła znajduje się klasztor OO. Karmelitów.

Kopiec Henryka Sienkiewicza w Okrzei w miejscowości, gdzie pisarz został ochrzczony. Budowa kopca trwała 6 lat i skończyła się w 1938 roku. W 1980 roku na szczycie postawiono popiersie H. Sienkiewicza.

Muzeum Henryka Sienkiewicza w Woli Okrzejskiej. Muzeum znajduje się w dawnej oficynie dworskiej, gdzie urodził się ten jeden z najbardziej znanych polskich pisarzy, noblista.

Lasy pokryte mchem. Dydaktyczna ścieżka przyrodnicza "Rezerwat Jata" w rezerwacie przyrody "Rezerwat Jata". Początek trasy jest ma parkingu przy leśniczówce Jata. Jej długość to około 4,5 km w jedną stronę. Ścieżka wiedzie przez lasy mieszane, tereny bagienne z kładką, dwa pomniki historyczne. W rezerwacie swój początek mają rzeki Krzna Południowa i Krzna Północna.

Położone drzewo. Dydaktyczna ścieżka przyrodnicza "Rezerwat Jata" w rezerwacie przyrody "Rezerwat Jata". Początek trasy jest ma parkingu przy leśniczówce Jata. Jej długość to około 4,5 km w jedną stronę. Ścieżka wiedzie przez lasy mieszane, tereny bagienne z kładką, dwa pomniki historyczne. W rezerwacie swój początek mają rzeki Krzna Południowa i Krzna Północna.

Profil glebowy - miejsce prezentowania warstw ziemi. Dydaktyczna ścieżka przyrodnicza "Rezerwat Jata" w rezerwacie przyrody "Rezerwat Jata". Początek trasy jest ma parkingu przy leśniczówce Jata. Jej długość to około 4,5 km w jedną stronę. Ścieżka wiedzie przez lasy mieszane, tereny bagienne z kładką, dwa pomniki historyczne. W rezerwacie swój początek mają rzeki Krzna Południowa i Krzna Północna.

Czerwony Pomnik - ku czci polskich i radzieckich partyzantów. Dydaktyczna ścieżka przyrodnicza "Rezerwat Jata" w rezerwacie przyrody "Rezerwat Jata". Początek trasy jest ma parkingu przy leśniczówce Jata. Jej długość to około 4,5 km w jedną stronę. Ścieżka wiedzie przez lasy mieszane, tereny bagienne z kładką, dwa pomniki historyczne. W rezerwacie swój początek mają rzeki Krzna Południowa i Krzna Północna.

Kładka nad sukcesją, czyli zmianą struktury gatunkowej ekosystemu. Dydaktyczna ścieżka przyrodnicza "Rezerwat Jata" w rezerwacie przyrody "Rezerwat Jata". Początek trasy jest ma parkingu przy leśniczówce Jata. Jej długość to około 4,5 km w jedną stronę. Ścieżka wiedzie przez lasy mieszane, tereny bagienne z kładką, dwa pomniki historyczne. W rezerwacie swój początek mają rzeki Krzna Południowa i Krzna Północna.

Siedlisko podmokłe, w którym szczególnie dobrze radzi sobie olsza czarna. Dydaktyczna ścieżka przyrodnicza "Rezerwat Jata" w rezerwacie przyrody "Rezerwat Jata". Początek trasy jest ma parkingu przy leśniczówce Jata. Jej długość to około 4,5 km w jedną stronę. Ścieżka wiedzie przez lasy mieszane, tereny bagienne z kładką, dwa pomniki historyczne. W rezerwacie swój początek mają rzeki Krzna Południowa i Krzna Północna.

Obóz Partyzantów - obelisk z 1996 roku upamiętniający żołnierzy Armii Krajowej walczących w okresie II Wojny Światowej. Dydaktyczna ścieżka przyrodnicza "Rezerwat Jata" w rezerwacie przyrody "Rezerwat Jata". Początek trasy jest ma parkingu przy leśniczówce Jata. Jej długość to około 4,5 km w jedną stronę. Ścieżka wiedzie przez lasy mieszane, tereny bagienne z kładką, dwa pomniki historyczne. W rezerwacie swój początek mają rzeki Krzna Południowa i Krzna Północna.

Zabytkowy drewniany kościół rzymskokatolicki pw. Serca Jezusowego, zbudowany w XVIII wieku.

Zabytkowy drewniany kościół rzymskokatolicki pw. Narodzenia NMP, zbudowany w 1795 roku, w stylu barokowym. Od 1875 roku do 1920 roku pełnił rolę cerkwi.

Jabłoń - Pałac Zamoyskich z początku XX w. w Jabłoniu koło Parczewa. Jest to własność prywatna i nie ma możliwości zwiedzania. Jedynie widać pałac zza bramy.

Jeden z dwóch zachowanych starych domów, krytych strzechą przy ul. Klonowej w Jabłoniu.

Zabytkowy murowany kościół rzymskokatolicki parafialny pw. św. Biskupa Tomasza z Villanowy, zbudowany w stylu angielskiego neogotyku, w latach 1909-1912. W kościele znajdują się relikwie patrona.

Zabytkowa murowana plebania z początku XX w. przy kościele rzymskokatolickim pw. św. Biskupa Tomasza z Villanowy.

Zabytkowy dwór zbudowany w połowie XIX w. w miejscowości Kolano, tuż przy kościele. Obecnie obiekt jest nieużytkowany.

Zabytkowy murowany kościół rzymskokatolicki pw. Imienia Najświętszej Maryi Panny (NMP), w stylu neogotyckim, zbudowany w 1860 r., rozbudowany po 1930 r. Początkowo stanowił kaplicę dworską Łubieńskich.

Zabytkowy drewniany kościół rzymskokatolicki pw. Trójcy Świętej i Św. Szymona Słupnika, dawna cerkiew prawosławna z 1894 r. Jedyna w województwie lubelskim drewniana budowla sakralna wzniesiona na planie oktogonu. We wnętrzu znajduje się m.in. łaskami słynący obraz Matki Boskiej Paszenkowskiej (XVII w.), XIX-wieczna figurka Chrystusa Zmartwychwstałego, siedmiogłosowa fisharmonia fundacji A. Zamoyskiego z Jabłonia. Ołtarz główny, wykonano w latach 30. XX w., przebudowano w 1965 r.

Zabytkowy murowany dwór wybudowany około 1872 roku, położony w zespole dworskim i folwarcznym. Obecnie mieści się w nim szkoła.

Zabytkowy drewniany kościół rzymskokatolicki parafialny pw. Przemienienia Pańskiego i Św. Andrzeja Boboli, wybudowany w 1 poł. XIX w.

Ścieżka dydaktyczna "Czarny Las" przy rezerwacie przyrody. Zlokalizowana jest we wsi Rudzieniec w pobliżu trasy Rudno - Milanów (po zachodniej części drogi wojewódzkiej). Cała trasa ma około 2 km długości, z czego około 600 m prowadzi przez kładkę drewnianą na terenach podmokłych, torfowych. Po drodze znajduje się wieża widokowa oraz tablice informacyjne. Można obserwować zamieranie drzewostanów, głównie brzozowych. Okresowo występuje wysoki stan wód. Dojście do kładki nie jest oznaczone, a w pobliżu nie ma zorganizowanego parkingu.

Zabytkowy murowany kościół rzymskokatolicki parafialny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Opolu - Podedwórzu, gmina Podedwórze, wybudowany w latach 1911-1914, w stylu neogotyckim.

Zabytkowy kościół rzymskokatolicki parafialny pw. Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (NMP) w Podedwórzu, wybudowany w latach 1805-1811, murowany, w stylu klasycystycznym, tzw. 'Biały', ufundowany przez Szlubowskich - ziemiańską rodzinę właścicieli dóbr opolskich.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodniczo-historyczna "Obóz Powstańczy". Swój początek ma we wsi Lipniak, gdzie znajduje się parking samochodowy, w pobliżu znajduje się kilka zabudowań gospodarskich. Dojazd jest dosyć słabą drogą. Długość trasy wynosi około 4 km. Przez dłuższy odcinek droga prowadzi przez las, który jest trochę podmokły. Na początku napotyka się na ciekawy "Dąb Powstańczy", w dalszej części znajdują się mogiły powstańcze, przy których znajduje się wieża widokowa. Z wieży rozciąga się widok na rozległe łąki zienkowskie. Dalej ścieżka prowadzi po drewnianej kładce, wzdłuż rowu melioracyjnego. Z jednej strony widać ww. łąki, a z drugiej strony podmokły las, dosyć dziki i piękny. I ostatnia część ścieżki najbardziej zachwyca.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Perehod". Na zdjęciu zarośnięty staw Graniczny.

Ścieżka "Perehod" swój początek ma we wsi Pieszowolo, gdzie znajduje się parking samochodowy, około 1 km na południe od drogi asfaltowej, za parkiem podworskim. Długość trasy wynosi około 5 km. Ścieżka prowadzi między stawami. Jest interesująca ze względów ornitologicznych, występuje wiele gatunków ptaków. Na trasie znajdują się dwie wieże widokowe oraz schron obserwacyjny.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Perehod". Na zdjęciu wieża widokowa i schron do obserwacji ptaków przy stawie Dzikim.

Ścieżka "Perehod" swój początek ma we wsi Pieszowolo, gdzie znajduje się parking samochodowy, około 1 km na południe od drogi asfaltowej, za parkiem podworskim. Długość trasy wynosi około 5 km. Ścieżka prowadzi między stawami. Jest interesująca ze względów ornitologicznych, występuje wiele gatunków ptaków. Na trasie znajdują się dwie wieże widokowe oraz schron obserwacyjny.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Perehod". Na zdjęciu staw Dziki wiosną.

Ścieżka "Perehod" swój początek ma we wsi Pieszowolo, gdzie znajduje się parking samochodowy, około 1 km na południe od drogi asfaltowej, za parkiem podworskim. Długość trasy wynosi około 5 km. Ścieżka prowadzi między stawami. Jest interesująca ze względów ornitologicznych, występuje wiele gatunków ptaków. Na trasie znajdują się dwie wieże widokowe oraz schron obserwacyjny.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Perehod". Na zdjęciu zarośnięty staw Duża Zośka.

Ścieżka "Perehod" swój początek ma we wsi Pieszowolo, gdzie znajduje się parking samochodowy, około 1 km na południe od drogi asfaltowej, za parkiem podworskim. Długość trasy wynosi około 5 km. Ścieżka prowadzi między stawami. Jest interesująca ze względów ornitologicznych, występuje wiele gatunków ptaków. Na trasie znajdują się dwie wieże widokowe oraz schron obserwacyjny.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Perehod". Na zdjęciu w oddali na stawie Duża Zośka pływały łabędzie i kaczki.

Ścieżka "Perehod" swój początek ma we wsi Pieszowolo, gdzie znajduje się parking samochodowy, około 1 km na południe od drogi asfaltowej, za parkiem podworskim. Długość trasy wynosi około 5 km. Ścieżka prowadzi między stawami. Jest interesująca ze względów ornitologicznych, występuje wiele gatunków ptaków. Na trasie znajdują się dwie wieże widokowe oraz schron obserwacyjny.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Perehod". Na zdjęciu mrowisko.

Ścieżka "Perehod" swój początek ma we wsi Pieszowolo, gdzie znajduje się parking samochodowy, około 1 km na południe od drogi asfaltowej, za parkiem podworskim. Długość trasy wynosi około 5 km. Ścieżka prowadzi między stawami. Jest interesująca ze względów ornitologicznych, występuje wiele gatunków ptaków. Na trasie znajdują się dwie wieże widokowe oraz schron obserwacyjny.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Perehod". Na zdjęciu trzcina przy zachodzie Słońca.

Ścieżka "Perehod" swój początek ma we wsi Pieszowolo, gdzie znajduje się parking samochodowy, około 1 km na południe od drogi asfaltowej, za parkiem podworskim. Długość trasy wynosi około 5 km. Ścieżka prowadzi między stawami. Jest interesująca ze względów ornitologicznych, występuje wiele gatunków ptaków. Na trasie znajdują się dwie wieże widokowe oraz schron obserwacyjny.

Kazimierz Dolny - rynek miasta nocą z widokiem na Kościół farny i studnię

Kazimierz Dolny - Kamienice Przybyłów przy Rynku

Kazimierz Dolny - drewniane jatki koszerne nocą, położone przy Małym Rynku.

Kazimierz Dolny - widok na zabytkowy rynek miasta z Góry Trzech Krzyży, w oddali rzeka Wisła.

Kazimierz Dolny - widok na zabytkowe Stare Miasto z Góry Trzech Krzyży, w oddali rzeka Wisła.

Kazimierz Dolny - kamienica Celejowska, zwana także kamienicą pod św. Bartłomiejem, zbudowana w XVI w., położona przy ul. Senatorskiej

Kazimierz Dolny - Kościół farny pw. św. Jana Chrzciciela i św. Bartłomieja z 1586-1589 roku przy ul. Zamkowej, przed remontem.

Kazimierz Dolny - Kościół farny pw. św. Jana Chrzciciela i św. Bartłomieja z 1586-1589 roku przy ul. Zamkowej, po remoncie.

Kazimierz Dolny - Kościół farny pw. św. Jana Chrzciciela i św. Bartłomieja z 1586-1589 roku przy ul. Zamkowej.

Kazimierz Dolny - jeden z wielu spichlerzy. Na zdjęciu Spichlerz Feuersteina (Krzysztofa Przybyły) z końca XVI ww. przy ul. Puławskiej 40.

Kazimierz Dolny - jeden z wielu spichlerzy. Na zdjęciu Spichlerz Ulanowskich z XVII w. przy ul. Puławskiej 34.

Kazimierz Dolny - Góra Trzech Krzyży.

Kazimierz Dolny - Kamienice Przybyłów przy Rynku.

Kazimierz Dolny - synagoga pochodząca z drugiej połowy XVIII w. przy ul. Lubelskiej 4.

Kazimierz Dolny - drewniane Jatki koszerne, wybudowane w XVIII w., położone przy Małym Rynku.

Kazimierz Dolny - rynek miasta z widokiem na Kościół farny i studnię.

Kazimierz Dolny - Kościół pw. Zwiastowania Najświętszej Marii Panny z 1589 r. i Klasztor Reformatów z lat 1638-68 przy ul. Klasztornej.

Kazimierz Dolny - schody przy Sanktuarium Matki Bożej Kazimierskiej przy ul. Klasztornej.

Kazimierz Dolny - panorama starego miasta widziana z Sanktuarium Matki Bożej Kazimierskiej przy ul. Klasztornej.

Kazimierz Dolny - ruiny zamku z przełomu XIII i XIV w., powstałego za panowania Kazimierza Wielkiego.

Kazimierz Dolny - nowy cmentarz żydowski przy ul. Czerniawy, powstały na zboczu wąwozu. Prawie doszczętnie zniszczony podczas II wojny światowej. W latach 1980. podjęto próbę częściowej rekonstrukcji tworząc m.in. pomnik w formie "Ściany Płaczu"

Kazimierz Dolny - wąwóz Korzeniowy Dół lub nazywany też wąwozem Korzeniowym znajduje się przy ul. Doły. Uważany jest za najładniejszy z kazimierskich wąwozów - strome ściany ozdobione są pniami i korzeniami licznych drzew

Zamek w Janowcu - renesansowe pozostałości zamku zbudowanego przez Mikołaja Firleja i jego syna Piotra Firleja na początku XVI w., znajdującego się na wysokiej skarpie w pobliżu Wisły

Sanatorium "Książę Józef" nad stawem w Parku Zdrojowym, położone na terenie Uzdrowiska Nałęczów przy Al. Kasztanowej

Sanatorium "Stare Łazienki" w Parku Zdrojowym, położone na terenie Uzdrowiska Nałęczów przy Al. Grabowej

Pijalnia Wód Mineralnych w Parku Zdrojowym, położone na terenie Uzdrowiska Nałęczów

Radzyń Podlaski - panorama Pałacu Potockich wybudowanego w połowie XVIII w. - jeden z najładniejszych pałacy Południowego Podlasia

Radzyń Podlaski - Pałac Potockich wybudowany w połowie XVIII w.

Radzyń Podlaski - Pałac Potockich wybudowany w połowie XVIII w. Jedna z wielu rzeźb na dachu.

Radzyń Podlaski - Pałac Potockich wybudowany w połowie XVIII w. Widok odnowionej elewacji od strony Parku Pałacowego.

Radzyń Podlaski - Pałac Potockich wybudowany w połowie XVIII w. Widok przed odnowieniem elewacji od strony Parku Pałacowego.

Radzyń Podlaski - Pałac Potockich wybudowany w połowie XVIII w. Widok po odnowieniu elewacji od strony Parku Pałacowego.

Radzyń Podlaski - dawny budynek oranżerii Pałac Potockich.

Radzyń Podlaski - park i kanał znajdujący się w zespole pałacowym Potockich.

Zabytkowy murowany kościół rzymskokatolicki parafialny pw. Filipa Nerii (Filipa Nereusza) wybudowany w 1870 r. w Kąkolewnicy.

Zabytkowy drewniany kościół rzymskokatolicki parafialny pw. św. Jana Apostoła i Ewangelisty z 1921 r. w Polskowoli

Zabytkowy murowany rzymskokatolicki kościół parafialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Komarówce Podlaskiej, wybudowany w latach 1907-1910, w stylu neogotyckim.

Zabytkowy kościół rzymskokatolicki parafialny pw. Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny z 1931 r. w Kolembrodach, gmina Komarówka Podlaska. Jest to jednocześnie Sanktuarium Maryjne. Drewniana, dawna świątynia greckokatolicka (unicka), z cudownym obrazem Matki Bożej z dzieckiem na rękach.

Zabytkowy murowany rzymskokatolicki kościół parafialny pw. Anny w Wohyniu, wybudowany w latach 1837-1854.

Drewniana dawna cerkiew unicka, obecnie kościół rzymskokatolicki pw. Matki Bożej Bolesnej, wybudowana w XVIII w., stojąca na dawnym cmentarzu unickim, obecnie rzymskokatolickim.

Zabytkowa drewniana dawna cerkiew unicka z 1728 r., obecnie kościół rzymskokatolicki filialny pw. św. Zmartwychwstania Pańskiego w Bezwoli. Obok znajduje się drewniana dzwonnica z połowy XIX w.

Zabytkowa drewniana plebania w Bezwoli przy kościele pw. św. Zmartwychwstania Pańskiego z końca XIX w.

Zabytkowy drewniany kościół rzymskokatolicki pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika (BM) w Ostrówkach, wybudowany w 1743 r., w stylu barokowym

Nietypowy, drewniany budynek mieszkalny, o długości około 50 m, położony przy głównej drodze prowadzącej przez wieś, przy przystanku autobusowym.

Na zdjęciu wnętrze muzeum.
Miejsce pamięci po Niemieckim Obozie Zagłady w Bełżcu (Sonderkommando Belzec der Waffen-SS, Belzec), który funkcjonował tutaj od marca do grudnia 1942 roku, przy trasie kolejowej prowadzącej z Lublina do Lwowa. Dokładna liczna ofiar jest nieznana, szacuje się, że zostało zamordowanych około 500 000 Żydów, w tym około 1500 Polaków za ich ukrywanie. Od 2004 roku w tym miejscu działa muzeum (filia Państwowego Muzeum w Majdanku) oraz odsłonięto pomnik.

Na zdjęciu fragment pomnika obozu zagłady.
Miejsce pamięci po Niemieckim Obozie Zagłady w Bełżcu (Sonderkommando Belzec der Waffen-SS, Belzec), który funkcjonował tutaj od marca do grudnia 1942 roku, przy trasie kolejowej prowadzącej z Lublina do Lwowa. Dokładna liczna ofiar jest nieznana, szacuje się, że zostało zamordowanych około 500 000 Żydów, w tym około 1500 Polaków za ich ukrywanie. Od 2004 roku w tym miejscu działa muzeum (filia Państwowego Muzeum w Majdanku) oraz odsłonięto pomnik.

Rezerwat przyrody "Nad Tanwią" położony jest na obszarze Parku Krajobrazowego Puszczy Solskiej, na Roztoczu, w pobliżu wsi Rebizanty i parkingu samochodowego. Przez rezerwat przepływa rzeka Tanew, na której znajduje się kilkadziesiąt schodów skalnych/małych wodospadów, zwanych często szumami lub szypotami. Powstały one na wskute spękań tektonicznych w okresie fałdowania Karpat. W tym też miejscu przebiega granica między Europą zachodnią - fałdową a Europą wschodnią - płytową. Przez ten obszar przebiega szlak turystyczny niebieski.

Rezerwat przyrody "Nad Tanwią" położony jest na obszarze Parku Krajobrazowego Puszczy Solskiej, na Roztoczu, w pobliżu wsi Rebizanty i parkingu samochodowego. Przez rezerwat przepływa rzeka Przez rezerwat przebiega szlak turystyczny niebieski.

Zabytkowy drewniany kościół parafialny pw. Piotra i Pawła w Hannie. Jest to dawna cerkiew wybudowana w pierwszej połowie XVIII w.

Napis na drewnianej dzwonnicy przy kościele pw. Piotra i Pawła w Hannie.

Zabytkowy drewniana dawna cerkiew unicka, zbudowana w 1795 roku, obecnie kościół rzymskokatolicki parafialny pw. Matki Bożej Bolesnej w Lacku

Zabytkowy drewniana cerkiew św. Antoniego Pieczerskiego i św. Męczennicy Paraskiewy w Holi, zbudowana w 1846 r. Wcześniej była to cerkiew unicka i neounicka.

Cerkiew pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny przy ul. Kościelnej we Włodawie. Obecna cerkiew została wybudowana pod koniec XIX wieku, poprzednio stała podupadająca drewniana cerkiew.

Okuninka - miejscowość letniskowa na Pojezierzu Łęczyńsko-Włodawskim, położona nad Jeziorem Białym.

Okuninka - miejscowość letniskowa na Pojezierzu Łęczyńsko-Włodawskim, położona nad Jeziorem Białym. Drewniany krokodyl postawiony na cześć historii związanej z rzekomym pojawieniem się w jeziorze krokodyla, który jak się później okazało pojawił się, ale w innym jeziorze w Białce koło Parczewa.

Okuninka - miejscowość letniskowa na Pojezierzu Łęczyńsko-Włodawskim, położona nad Jeziorem Białym.

Rezerwat przyrody Żółwiowe Błota w Sobiborskim Parku Krajorazowym, w którym znajduje się najliczniejsze w kraju stanowisko lęgowe żółwia błotnego. Jest to dość duży rezerwat, w którym znajdują się trzy jeziora oraz wiele terenów bagiennych. Do rezerwatu można dojechać od strony wsi Osowa (jest bliżej) lub od wsi Sobibór.

Podmokłe tereny parku.
Rezerwat przyrody Żółwiowe Błota w Sobiborskim Parku Krajorazowym, w którym znajduje się najliczniejsze w kraju stanowisko lęgowe żółwia błotnego. Jest to dość duży rezerwat, w którym znajdują się trzy jeziora oraz wiele terenów bagiennych. Do rezerwatu można dojechać od strony wsi Osowa (jest bliżej) lub od wsi Sobibór.

W dużej części rezerwatu rosną na bagnach brzozy i olchy bez liści.
Rezerwat przyrody Żółwiowe Błota w Sobiborskim Parku Krajorazowym, w którym znajduje się najliczniejsze w kraju stanowisko lęgowe żółwia błotnego. Jest to dość duży rezerwat, w którym znajdują się trzy jeziora oraz wiele terenów bagiennych. Do rezerwatu można dojechać od strony wsi Osowa (jest bliżej) lub od wsi Sobibór.

Jezioro Perespa z grzybieniami i grążelem żółtym.
Rezerwat przyrody Żółwiowe Błota w Sobiborskim Parku Krajorazowym, w którym znajduje się najliczniejsze w kraju stanowisko lęgowe żółwia błotnego. Jest to dość duży rezerwat, w którym znajdują się trzy jeziora oraz wiele terenów bagiennych. Do rezerwatu można dojechać od strony wsi Osowa (jest bliżej) lub od wsi Sobibór.

Sobibór - hitlerowski obóz zagłady - miejsce zagłady 250000 Żydow i 1000 Polaków podczas II wojny światowej

Ścieżka "Dąb Dominik" swój początek ma we wsi Łomnica, gdzie znajduje się parking samochodowy, przy skrzyżowaniu drogi prowadzącej z Urszulina do Sosnowicy. Krótszy wariant ma około 2,5 km, a dłuższy - 3,5 km. Prowadzi przez różne typy lasów (grąd, ols, sosna). Tereny przy ścieżce są bagienne, torfowe pokryte różnego rodzaju roślinami. Występują tu takie osobliwości roślinne jak rosiczka, wierzba lapońska i borówkolistna, modrzewnica. Koniec ścieżki jest we wsi Jamniki, skąd jest jeszcze około 2 km drogą asfaltową do parkingu w Łomnicy.

Rosiczka.
Ścieżka "Dąb Dominik" swój początek ma we wsi Łomnica, gdzie znajduje się parking samochodowy, przy skrzyżowaniu drogi prowadzącej z Urszulina do Sosnowicy. Krótszy wariant ma około 2,5 km, a dłuższy - 3,5 km. Prowadzi przez różne typy lasów (grąd, ols, sosna). Tereny przy ścieżce są bagienne, torfowe pokryte różnego rodzaju roślinami. Występują tu takie osobliwości roślinne jak rosiczka, wierzba lapońska i borówkolistna, modrzewnica. Koniec ścieżki jest we wsi Jamniki, skąd jest jeszcze około 2 km drogą asfaltową do parkingu w Łomnicy.

Ścieżka "Dąb Dominik" swój początek ma we wsi Łomnica, gdzie znajduje się parking samochodowy, przy skrzyżowaniu drogi prowadzącej z Urszulina do Sosnowicy. Krótszy wariant ma około 2,5 km, a dłuższy - 3,5 km. Prowadzi przez różne typy lasów (grąd, ols, sosna). Tereny przy ścieżce są bagienne, torfowe pokryte różnego rodzaju roślinami. Występują tu takie osobliwości roślinne jak rosiczka, wierzba lapońska i borówkolistna, modrzewnica. Koniec ścieżki jest we wsi Jamniki, skąd jest jeszcze około 2 km drogą asfaltową do parkingu w Łomnicy.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Dąb Dominik", początek wiosny. Na zdjęciu las mieszany rosnący na podmokłych terenach.

Ścieżka "Dąb Dominik" swój początek ma we wsi Łomnica, gdzie znajduje się parking samochodowy, przy skrzyżowaniu drogi prowadzącej z Urszulina do Sosnowicy. Krótszy wariant ma około 2,5 km, a dłuższy - 3,5 km. Prowadzi przez różne typy lasów (grąd, ols, sosna). Tereny przy ścieżce są bagienne, torfowe pokryte różnego rodzaju roślinami. Występują tu takie osobliwości roślinne jak rosiczka, wierzba lapońska i borówkolistna, modrzewnica. Koniec ścieżki jest we wsi Jamniki, skąd jest jeszcze około 2 km drogą asfaltową do parkingu w Łomnicy.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Dąb Dominik", początek wiosny. Na zdjęciu otwarte torfowisko przejściowe tzw. spleja, a dalej jezioro Moszne.

Ścieżka "Dąb Dominik" swój początek ma we wsi Łomnica, gdzie znajduje się parking samochodowy, przy skrzyżowaniu drogi prowadzącej z Urszulina do Sosnowicy. Krótszy wariant ma około 2,5 km, a dłuższy - 3,5 km. Prowadzi przez różne typy lasów (grąd, ols, sosna). Tereny przy ścieżce są bagienne, torfowe pokryte różnego rodzaju roślinami. Występują tu takie osobliwości roślinne jak rosiczka, wierzba lapońska i borówkolistna, modrzewnica. Koniec ścieżki jest we wsi Jamniki, skąd jest jeszcze około 2 km drogą asfaltową do parkingu w Łomnicy.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Dąb Dominik", początek wiosny. Na zdjęciu torfowisko wysokie - warstwę mchów tworzy zwarty kożuch torfowców.

Ścieżka "Dąb Dominik" swój początek ma we wsi Łomnica, gdzie znajduje się parking samochodowy, przy skrzyżowaniu drogi prowadzącej z Urszulina do Sosnowicy. Krótszy wariant ma około 2,5 km, a dłuższy - 3,5 km. Prowadzi przez różne typy lasów (grąd, ols, sosna). Tereny przy ścieżce są bagienne, torfowe pokryte różnego rodzaju roślinami. Występują tu takie osobliwości roślinne jak rosiczka, wierzba lapońska i borówkolistna, modrzewnica. Koniec ścieżki jest we wsi Jamniki, skąd jest jeszcze około 2 km drogą asfaltową do parkingu w Łomnicy.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Dąb Dominik", początek wiosny. Na zdjęciu zarastające jezioro Moszne w sąsiedztwie torfowiska.

Ścieżka "Dąb Dominik" swój początek ma we wsi Łomnica, gdzie znajduje się parking samochodowy, przy skrzyżowaniu drogi prowadzącej z Urszulina do Sosnowicy. Krótszy wariant ma około 2,5 km, a dłuższy - 3,5 km. Prowadzi przez różne typy lasów (grąd, ols, sosna). Tereny przy ścieżce są bagienne, torfowe pokryte różnego rodzaju roślinami. Występują tu takie osobliwości roślinne jak rosiczka, wierzba lapońska i borówkolistna, modrzewnica. Koniec ścieżki jest we wsi Jamniki, skąd jest jeszcze około 2 km drogą asfaltową do parkingu w Łomnicy.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Dąb Dominik", początek wiosny. Na zdjęciu drewniana kładka prowdząca przez bagna.

Ścieżka "Dąb Dominik" swój początek ma we wsi Łomnica, gdzie znajduje się parking samochodowy, przy skrzyżowaniu drogi prowadzącej z Urszulina do Sosnowicy. Krótszy wariant ma około 2,5 km, a dłuższy - 3,5 km. Prowadzi przez różne typy lasów (grąd, ols, sosna). Tereny przy ścieżce są bagienne, torfowe pokryte różnego rodzaju roślinami. Występują tu takie osobliwości roślinne jak rosiczka, wierzba lapońska i borówkolistna, modrzewnica. Koniec ścieżki jest we wsi Jamniki, skąd jest jeszcze około 2 km drogą asfaltową do parkingu w Łomnicy.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Dąb Dominik", początek wiosny. Na zdjęciu sójka?.

Ścieżka "Dąb Dominik" swój początek ma we wsi Łomnica, gdzie znajduje się parking samochodowy, przy skrzyżowaniu drogi prowadzącej z Urszulina do Sosnowicy. Krótszy wariant ma około 2,5 km, a dłuższy - 3,5 km. Prowadzi przez różne typy lasów (grąd, ols, sosna). Tereny przy ścieżce są bagienne, torfowe pokryte różnego rodzaju roślinami. Występują tu takie osobliwości roślinne jak rosiczka, wierzba lapońska i borówkolistna, modrzewnica. Koniec ścieżki jest we wsi Jamniki, skąd jest jeszcze około 2 km drogą asfaltową do parkingu w Łomnicy.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Dąb Dominik", początek wiosny. Na zdjęciu sosna karłowata na torfowisku wysokim.

Ścieżka "Dąb Dominik" swój początek ma we wsi Łomnica, gdzie znajduje się parking samochodowy, przy skrzyżowaniu drogi prowadzącej z Urszulina do Sosnowicy. Krótszy wariant ma około 2,5 km, a dłuższy - 3,5 km. Prowadzi przez różne typy lasów (grąd, ols, sosna). Tereny przy ścieżce są bagienne, torfowe pokryte różnego rodzaju roślinami. Występują tu takie osobliwości roślinne jak rosiczka, wierzba lapońska i borówkolistna, modrzewnica. Koniec ścieżki jest we wsi Jamniki, skąd jest jeszcze około 2 km drogą asfaltową do parkingu w Łomnicy.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Dąb Dominik", początek wiosny. Na zdjęciu wyrobisko po torfie zalane wodą (torfianka), miejsce bytkowania licznych płazów, m.in. żółwia błotnego.

Ścieżka "Dąb Dominik" swój początek ma we wsi Łomnica, gdzie znajduje się parking samochodowy, przy skrzyżowaniu drogi prowadzącej z Urszulina do Sosnowicy. Krótszy wariant ma około 2,5 km, a dłuższy - 3,5 km. Prowadzi przez różne typy lasów (grąd, ols, sosna). Tereny przy ścieżce są bagienne, torfowe pokryte różnego rodzaju roślinami. Występują tu takie osobliwości roślinne jak rosiczka, wierzba lapońska i borówkolistna, modrzewnica. Koniec ścieżki jest we wsi Jamniki, skąd jest jeszcze około 2 km drogą asfaltową do parkingu w Łomnicy.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Dąb Dominik", początek wiosny. Na zdjęciu żaba trawna.

Ścieżka "Dąb Dominik" swój początek ma we wsi Łomnica, gdzie znajduje się parking samochodowy, przy skrzyżowaniu drogi prowadzącej z Urszulina do Sosnowicy. Krótszy wariant ma około 2,5 km, a dłuższy - 3,5 km. Prowadzi przez różne typy lasów (grąd, ols, sosna). Tereny przy ścieżce są bagienne, torfowe pokryte różnego rodzaju roślinami. Występują tu takie osobliwości roślinne jak rosiczka, wierzba lapońska i borówkolistna, modrzewnica. Koniec ścieżki jest we wsi Jamniki, skąd jest jeszcze około 2 km drogą asfaltową do parkingu w Łomnicy.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Dąb Dominik", lato. Na zdjęciu ols kępowo-dolinkowy rosnący na bardzo podmokłym terenie.

Ścieżka "Dąb Dominik" swój początek ma we wsi Łomnica, gdzie znajduje się parking samochodowy, przy skrzyżowaniu drogi prowadzącej z Urszulina do Sosnowicy. Krótszy wariant ma około 2,5 km, a dłuższy - 3,5 km. Prowadzi przez różne typy lasów (grąd, ols, sosna). Tereny przy ścieżce są bagienne, torfowe pokryte różnego rodzaju roślinami. Występują tu takie osobliwości roślinne jak rosiczka, wierzba lapońska i borówkolistna, modrzewnica. Koniec ścieżki jest we wsi Jamniki, skąd jest jeszcze około 2 km drogą asfaltową do parkingu w Łomnicy.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Dąb Dominik", lato. Na zdjęciu jedna z niezliczonych pajęczyn oraz pająk w trakcie konsumpcji.

Ścieżka "Dąb Dominik" swój początek ma we wsi Łomnica, gdzie znajduje się parking samochodowy, przy skrzyżowaniu drogi prowadzącej z Urszulina do Sosnowicy. Krótszy wariant ma około 2,5 km, a dłuższy - 3,5 km. Prowadzi przez różne typy lasów (grąd, ols, sosna). Tereny przy ścieżce są bagienne, torfowe pokryte różnego rodzaju roślinami. Występują tu takie osobliwości roślinne jak rosiczka, wierzba lapońska i borówkolistna, modrzewnica. Koniec ścieżki jest we wsi Jamniki, skąd jest jeszcze około 2 km drogą asfaltową do parkingu w Łomnicy.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Dąb Dominik", lato. Na zdjęciu bór bagienny.

Ścieżka "Dąb Dominik" swój początek ma we wsi Łomnica, gdzie znajduje się parking samochodowy, przy skrzyżowaniu drogi prowadzącej z Urszulina do Sosnowicy. Krótszy wariant ma około 2,5 km, a dłuższy - 3,5 km. Prowadzi przez różne typy lasów (grąd, ols, sosna). Tereny przy ścieżce są bagienne, torfowe pokryte różnego rodzaju roślinami. Występują tu takie osobliwości roślinne jak rosiczka, wierzba lapońska i borówkolistna, modrzewnica. Koniec ścieżki jest we wsi Jamniki, skąd jest jeszcze około 2 km drogą asfaltową do parkingu w Łomnicy.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Dąb Dominik", lato. Na zdjęciu lilia.

Ścieżka "Dąb Dominik" swój początek ma we wsi Łomnica, gdzie znajduje się parking samochodowy, przy skrzyżowaniu drogi prowadzącej z Urszulina do Sosnowicy. Krótszy wariant ma około 2,5 km, a dłuższy - 3,5 km. Prowadzi przez różne typy lasów (grąd, ols, sosna). Tereny przy ścieżce są bagienne, torfowe pokryte różnego rodzaju roślinami. Występują tu takie osobliwości roślinne jak rosiczka, wierzba lapońska i borówkolistna, modrzewnica. Koniec ścieżki jest we wsi Jamniki, skąd jest jeszcze około 2 km drogą asfaltową do parkingu w Łomnicy.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Dąb Dominik", lato. Na zdjęciu wyrobisko po torfie zalane wodą (torfianka), miejsce bytkowania licznych płazów, m.in. żółwia błotnego.

Ścieżka "Dąb Dominik" swój początek ma we wsi Łomnica, gdzie znajduje się parking samochodowy, przy skrzyżowaniu drogi prowadzącej z Urszulina do Sosnowicy. Krótszy wariant ma około 2,5 km, a dłuższy - 3,5 km. Prowadzi przez różne typy lasów (grąd, ols, sosna). Tereny przy ścieżce są bagienne, torfowe pokryte różnego rodzaju roślinami. Występują tu takie osobliwości roślinne jak rosiczka, wierzba lapońska i borówkolistna, modrzewnica. Koniec ścieżki jest we wsi Jamniki, skąd jest jeszcze około 2 km drogą asfaltową do parkingu w Łomnicy.

Durne Bagno w Poleskim Parku Narodowym jest torfowiskem wysokim typu kontynentalnego, w centralnej części porośnięte borem bagiennym. Na skraju lasu znajduje się wieża widokowa, do której prowadzi ścieżka, z której można obserwować podmokłe łąki. Do Durnego Bagna można dotrzeć jadąc z Urszulina Do Kołaczy, skręcić na północ (w lewo), przy Jeziorze Wytyckim, dalej trzeba skręcić w stronę zabudowań i dobrą drogą gruntową pokonać jeszcze około 1,5 km. Przy drodze znajduje się niewielki znak na Durne Bagno, obok którego można zostawić samochód. Z tego miejsca do torfowiska jest jeszcze około 400 m.

Jezioro Wytyckie przy wsi Łowiszów.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Spławy". Na zdjęciu rów, wzdłuż którego prowadzi ścieżka.

Ścieżka "Spławy" swój początek ma we wsi Stare Załucze, gdzie znajduje się parking samochodowy, około 400 metrów na północ od drogi asfaltowej i około 1 km od Ośrodka Dydaktyczno-Muzealnego PPN. Długość trasy wynosi około 3 km w jedną stronę. Powrót jest tą samą trasą. Ścieżka początkowo prowadzi wzdłuż rowu i nierównych łąk. Stąd zaczyna się drewniana kładka prowadząca przez brzezinę bagienną, torfowisko przejściowe, ols kępowo-dolinkowy, aż do jeziora Łukie, gdzie znajduje się pomost widokowy. Występują tu roślny mięsożerne a także storczyki.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Spławy". Na zdjęciu widać działalność bobrów - podcięte drzewa czekające na wiatr, który jest przewróci.

Ścieżka "Spławy" swój początek ma we wsi Stare Załucze, gdzie znajduje się parking samochodowy, około 400 metrów na północ od drogi asfaltowej i około 1 km od Ośrodka Dydaktyczno-Muzealnego PPN. Długość trasy wynosi około 3 km w jedną stronę. Powrót jest tą samą trasą. Ścieżka początkowo prowadzi wzdłuż rowu i nierównych łąk. Stąd zaczyna się drewniana kładka prowadząca przez brzezinę bagienną, torfowisko przejściowe, ols kępowo-dolinkowy, aż do jeziora Łukie, gdzie znajduje się pomost widokowy. Występują tu roślny mięsożerne a także storczyki.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Spławy". Na zdjęciu pałka szerokolistna rosnąca na podmokłych łąkach.

Ścieżka "Spławy" swój początek ma we wsi Stare Załucze, gdzie znajduje się parking samochodowy, około 400 metrów na północ od drogi asfaltowej i około 1 km od Ośrodka Dydaktyczno-Muzealnego PPN. Długość trasy wynosi około 3 km w jedną stronę. Powrót jest tą samą trasą. Ścieżka początkowo prowadzi wzdłuż rowu i nierównych łąk. Stąd zaczyna się drewniana kładka prowadząca przez brzezinę bagienną, torfowisko przejściowe, ols kępowo-dolinkowy, aż do jeziora Łukie, gdzie znajduje się pomost widokowy. Występują tu roślny mięsożerne a także storczyki.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Spławy". Na zdjęciu drewniana kładka prowadząca przez podmokłe łąki, na których występują turzyce.

Ścieżka "Spławy" swój początek ma we wsi Stare Załucze, gdzie znajduje się parking samochodowy, około 400 metrów na północ od drogi asfaltowej i około 1 km od Ośrodka Dydaktyczno-Muzealnego PPN. Długość trasy wynosi około 3 km w jedną stronę. Powrót jest tą samą trasą. Ścieżka początkowo prowadzi wzdłuż rowu i nierównych łąk. Stąd zaczyna się drewniana kładka prowadząca przez brzezinę bagienną, torfowisko przejściowe, ols kępowo-dolinkowy, aż do jeziora Łukie, gdzie znajduje się pomost widokowy. Występują tu roślny mięsożerne a także storczyki.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Spławy". Na zdjęciu subborealna brzezina bagienna.

Ścieżka "Spławy" swój początek ma we wsi Stare Załucze, gdzie znajduje się parking samochodowy, około 400 metrów na północ od drogi asfaltowej i około 1 km od Ośrodka Dydaktyczno-Muzealnego PPN. Długość trasy wynosi około 3 km w jedną stronę. Powrót jest tą samą trasą. Ścieżka początkowo prowadzi wzdłuż rowu i nierównych łąk. Stąd zaczyna się drewniana kładka prowadząca przez brzezinę bagienną, torfowisko przejściowe, ols kępowo-dolinkowy, aż do jeziora Łukie, gdzie znajduje się pomost widokowy. Występują tu roślny mięsożerne a także storczyki.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Spławy". Na zdjęciu bór bagienny.

Ścieżka "Spławy" swój początek ma we wsi Stare Załucze, gdzie znajduje się parking samochodowy, około 400 metrów na północ od drogi asfaltowej i około 1 km od Ośrodka Dydaktyczno-Muzealnego PPN. Długość trasy wynosi około 3 km w jedną stronę. Powrót jest tą samą trasą. Ścieżka początkowo prowadzi wzdłuż rowu i nierównych łąk. Stąd zaczyna się drewniana kładka prowadząca przez brzezinę bagienną, torfowisko przejściowe, ols kępowo-dolinkowy, aż do jeziora Łukie, gdzie znajduje się pomost widokowy. Występują tu roślny mięsożerne a także storczyki.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Spławy". Na zdjęciu ols kępowo-dolinkowy.

Ścieżka "Spławy" swój początek ma we wsi Stare Załucze, gdzie znajduje się parking samochodowy, około 400 metrów na północ od drogi asfaltowej i około 1 km od Ośrodka Dydaktyczno-Muzealnego PPN. Długość trasy wynosi około 3 km w jedną stronę. Powrót jest tą samą trasą. Ścieżka początkowo prowadzi wzdłuż rowu i nierównych łąk. Stąd zaczyna się drewniana kładka prowadząca przez brzezinę bagienną, torfowisko przejściowe, ols kępowo-dolinkowy, aż do jeziora Łukie, gdzie znajduje się pomost widokowy. Występują tu roślny mięsożerne a także storczyki.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Spławy". Na zdjęciu koniec ścieżki - pomost widokowy na największym w parku jeziorze Łukie.

Ścieżka "Spławy" swój początek ma we wsi Stare Załucze, gdzie znajduje się parking samochodowy, około 400 metrów na północ od drogi asfaltowej i około 1 km od Ośrodka Dydaktyczno-Muzealnego PPN. Długość trasy wynosi około 3 km w jedną stronę. Powrót jest tą samą trasą. Ścieżka początkowo prowadzi wzdłuż rowu i nierównych łąk. Stąd zaczyna się drewniana kładka prowadząca przez brzezinę bagienną, torfowisko przejściowe, ols kępowo-dolinkowy, aż do jeziora Łukie, gdzie znajduje się pomost widokowy. Występują tu roślny mięsożerne a także storczyki.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Spławy". Na zdjęciu jezioro Łukie na poczatku wiosny.

Ścieżka "Spławy" swój początek ma we wsi Stare Załucze, gdzie znajduje się parking samochodowy, około 400 metrów na północ od drogi asfaltowej i około 1 km od Ośrodka Dydaktyczno-Muzealnego PPN. Długość trasy wynosi około 3 km w jedną stronę. Powrót jest tą samą trasą. Ścieżka początkowo prowadzi wzdłuż rowu i nierównych łąk. Stąd zaczyna się drewniana kładka prowadząca przez brzezinę bagienną, torfowisko przejściowe, ols kępowo-dolinkowy, aż do jeziora Łukie, gdzie znajduje się pomost widokowy. Występują tu roślny mięsożerne a także storczyki.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Spławy". Na zdjęciu szuwary otaczające jezioro Łukie.

Ścieżka "Spławy" swój początek ma we wsi Stare Załucze, gdzie znajduje się parking samochodowy, około 400 metrów na północ od drogi asfaltowej i około 1 km od Ośrodka Dydaktyczno-Muzealnego PPN. Długość trasy wynosi około 3 km w jedną stronę. Powrót jest tą samą trasą. Ścieżka początkowo prowadzi wzdłuż rowu i nierównych łąk. Stąd zaczyna się drewniana kładka prowadząca przez brzezinę bagienną, torfowisko przejściowe, ols kępowo-dolinkowy, aż do jeziora Łukie, gdzie znajduje się pomost widokowy. Występują tu roślny mięsożerne a także storczyki.

Poleski Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza "Spławy". Na zdjęciu żaba moczarowa.

Ścieżka "Spławy" swój początek ma we wsi Stare Załucze, gdzie znajduje się parking samochodowy, około 400 metrów na północ od drogi asfaltowej i około 1 km od Ośrodka Dydaktyczno-Muzealnego PPN. Długość trasy wynosi około 3 km w jedną stronę. Powrót jest tą samą trasą. Ścieżka początkowo prowadzi wzdłuż rowu i nierównych łąk. Stąd zaczyna się drewniana kładka prowadząca przez brzezinę bagienną, torfowisko przejściowe, ols kępowo-dolinkowy, aż do jeziora Łukie, gdzie znajduje się pomost widokowy. Występują tu roślny mięsożerne a także storczyki.

Poleski Park Narodowy - ścieżka dydaktyczna "Czahary".

Zamość - Stare Miasto wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO z renesansową zabudową miejską

Zamość - Stare Miasto wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO z renesansową zabudową miejską. Na zdjęciu widoczny jest ratusz.

Zamość - Stare Miasto wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO z renesansową zabudową miejską

Zamość - nowa Brama Lubelska, zbudowna na początku XIX w., pomiędzy bastionami V i VI, stanowiąca część zamojskiej twierdzy

Zamość - synagoga przy ulicy Ludwika Zamenhofa 9, zbudowana na początku XVII w., jest jedną z najlepiej zachowanych świątyń żydowskich w Polsce z tamtego okresu

Mapa

region bialski

gmina Biała Podlaska > Cicibór Duży

gmina Biała Podlaska > Dokudów Pierwszy

gmina Biała Podlaska > Grabanów

gmina Biała Podlaska > Hrud

gmina Biała Podlaska > Husinka

gmina Biała Podlaska > Kozula

gmina Biała Podlaska > Ortel Książęcy Drugi

gmina Biała Podlaska > Roskosz

gmina Biała Podlaska > Swory

gmina Biała Podlaska > Terebela

gmina Biała Podlaska > Woroniec

gmina Biała Podlaska > Woskrzenice Duże

gmina Drelów > Drelów

gmina Drelów > Szóstka

gmina Drelów > Witoroż

gmina Janów Podlaski > Janów Podlaski

gmina Janów Podlaski > Stary Bubel

gmina Janów Podlaski > Stary Pawłów

gmina Janów Podlaski > Werchliś

gmina Kodeń > Kodeń

gmina Kodeń > Kostomłoty

gmina Konstantynów > Komarno-Kolonia

gmina Konstantynów > Konstantynów

gmina Konstantynów > Gnojno

gmina Leśna Podlaska > Leśna Podlaska

gmina Leśna Podlaska > Bukowice

gmina Leśna Podlaska > Nosów

gmina Leśna Podlaska > Witulin

gmina Łomazy > Łomazy

gmina Łomazy > Bielany

gmina Łomazy > Studzianka

gmina Piszczac > Kościeniewicze

gmina Piszczac > Ortel Królewski Drugi

gmina Piszczac > Połoski

gmina Rokitno > Kołczyn

gmina Rokitno > Pratulin

gmina Rokitno > Rokitno

gmina Rossosz > Rossosz

gmina Sławatycze > Jabłeczna

gmina Sławatycze > Sławatycze

gmina Sosnówka > Romanów

gmina Sosnówka > Żeszczynka

miasto Terespol

gmina Terespol > Dobratycze Kolonia

gmina Terespol > Kobylany

gmina Terespol > Koroszczyn

gmina Terespol > Krzyczew

gmina Terespol > Lebiedziew

gmina Terespol > Łęgi

gmina Terespol > Łobaczew Mały

gmina Terespol > Małaszewicze

gmina Terespol > Neple

gmina Terespol > Zastawek

gmina Terespol > Żuki

gmina Tuczna > Tuczna

gmina Wisznice > Polubicze Wiejskie

gmina Zalesie > Dobryń Duży

gmina Zalesie > Horbów

gmina Zalesie > Malowa Góra

region biłgorajski

gmina Józefów > Hamernia

region chełmski

miasto Chełm

region lubelski

miasto Lublin / Śródmieście i Stare Miasto

miasto Lublin / Majdan Tatarski

miasto Lublin / Sławin

region lubartowski

gmina Kamionka > Kozłówka

gmina Uścimów > Rudka Starościańska

region łukowski

gmina Adamów > Wola Gułowska

gmina Krzywda > Okrzeja

gmina Krzywda > Wola Okrzejska

gmina Łuków > Żdżary

region parczewski

gmina Dębowa Kłoda > Białka

gmina Dębowa Kłoda > Kodeniec