Madera (Portugalia) - maj 2023 - www.jurekwdrodze.pl

Madera (Portugalia)

maj 2023

Słowo wstępu

Madera okazała się znacznie ciekawszą wyspą niż się spodziewałem. Nie znajdziemy tutaj raczej ładnych miejsc do plażowania, za to jest mnóstwo miejsc do spędzania aktywnego i zróżnicowanego wypoczynku. Jest tutaj znacznie bardziej zielono niż na sąsiedniej Teneryfie. Trasy trekkingowe są dobrze przygotowane i zazwyczaj dość proste lub przeciętnie trudne. Co prawda kamieniste plaże nie są zbytnio zachęcające, za to znajdziemy piękną czarną plażę w Seixal oraz spektakularne naturalne baseny w Porto Moniz. Sama jazda po wyspie jest wyzwaniem, ponieważ niektóre drogi przypominają te w San Francisco, ze stromymi podjazdami. Na Maderze można podziwiać w naturze sterlicję zwaną rajskim ptakiem. Polecam również spróbować lokalnej kuchni. Z ryb warto spróbować delikatnego pałasza czarnego (espada), który żyje tylko w tym rejonie i w okolicach Japonii. Do tego warto napić się ponchy (mieszanka rumu, miodu i soku) lub nikity (mieszanka wina, piwa i soku). Można skosztować też wielu ciekawych owoców, jak choćby marakuję występującą w wielu odmianach (najlepsza była pomarańczowa i bananowo-ananasowa), cherimoya (anona) smakująca jak budyń, ceriman czyli owoc monstery deliciosy, czy przepyszna papaja. Maderę stawiam wysoko w rankingu europejskich wysp. Kiedyś może jeszcze tu wrócę.

Kilka porad

Transport

Drogi na Maderze są bardzo dobrej jakości i przyjemnie się po nich jeździ. Trzeba jedynie wziąć pod uwagę, że jest to mocno górzysty teren i być przygotowanym na strome podjazdy. Dlatego jeśli wypożyczasz auto, to lepiej z mocniejszym silnikiem. Niektóre drogi są dość wąskie, więc po prostu trzeba jeździć bardziej ostrożnie. Madera jest małą wyspą, a przez to przejazdy nie trwają długo. Można dojechać autem również prawie na szczyt wyspy, w pobliżu Pico do Arieiro. Należy jednak mieć na uwadze, że pogoda na wysokości 1800 m n.p.m. może się różnić od tej na wybrzeżu. Będzie zimniej i pewnie bardziej wietrznie.
Parkowanie w miastach np. Funchal, Câmara de Lobos, Porto Moniz jest zazwyczaj płatne od godziny 8:00 do 19:00/20:00 w dni powszednie, w soboty zazwyczaj od 8:00 do 14:00, a w niedzelę bezpłatne. Informacje o stawkach i płatnych godzinach widnieją na parkometrach. Opłaty zazwyczaj wynoszą 0,6-1 EUR za godzinę i płatności są wyłącznie gotówką. Nie spotkałem się nigdzie z możliwością płacenia przy ulicy kartą płatniczą, a aplikacje na telefon do parkowania nie działały. W Funchal przy ulicy można parkować między niebieskimi liniami, ale takie miejsca są płatne. Miejsce postojowe z białymi liniami są bezpłatne, ale z tego co słyszałem są one dostępne tylko dla stałych mieszkańców. W Funchal jest dużo parkingów podziemnych lub wielopoziomowych. Zazwyczaj kosztują 3 lub 5 EUR za dobę, a w najlepszych lokalizacjach 15 EUR za dobę. Przy czym parkingi kryte są często zamykane na noc i dopiero rano można z nich wyjechać.

Informacje praktyczne

Pogoda na Maderze bywa różna, więc warto mieć bluzę szczególnie w wyższych partiach wyspy. W maju bluza przydawała się szczególnie wieczorami.
Aktualne informacje na temat podróżowania do Portugalii można znaleźć na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

Koszty podróży

Poniżej znajduje się moje bardzo subiektywne porównanie cen zastanych w miejscu podróży do cen jakie mamy w Polsce. Wartość 100% to ceny tak jak w Polsce. Kolor zielony oznacza, że pozycja jest tańsza. Kolor czerwony oznacza, że pozycja jest droższa. Im bliżej 0% tym jest taniej.

Noclegi - 120%

Transport - 130%

Jedzenie - 130%

Bilety wstępów - 120%

Plan podróży

#	Plan
Dzień 1	Popołudniowy przylot na Maderę. Wynajęcie auta w wypożyczalni Madeira Rent. Zakwaterowanie w Funchal. Popołudniowe i wieczorne zwiedzanie Funchal.
Dzień 2	Śniadanie w Funchal. Objazd po wyspie: - miasteczko Câmara de Lobo, - punkt widokowy w Cabo Girão, - plaża Ponta do Sol, - wodospad na drodze Cascata dos Anjos, - miasteczko Paúl do Mar z wodospadem, - przejazd przez góry do magicznego lasu Fanal, - przejazd do miasteczka z basenami Porto Moniz i kolacja, - spacer po plaży Porto do Seixal. Powrót do hotelu.
Dzień 3	Śniadanie na targu Mercado dos Lavradores w Funchal. Objazd po wyspie: - odpoczynek na jedynej piaszczystej plaży na wyspie Praia de Machico, kawa, - przejazd na klify Ponta de Sao Lourenco i przeciętnie lekki spacer do Miradouro de São Lourenço (droga do następnego punktu Ponta do Castelo okazało się nieco trudniejsza i byłem tylko na jej początku), - przejazd do punktu widokowego Miradouro da Ponta do Rosto z widokiem na klify, - obiad w Caniçal, - powrót i popołudniowe dalsze zwiedzanie Funchal.
Dzień 4	Śniadanie w Funchal. Objazd po wyspie: - przejazd na szczyt Pico do Arieiro (niestety totalnie pochmurna pogoda i wiatr nie pozwoliły na wyjście na ścieżkę do Pico Ruivo), - przejazd do punktu widokowego i łatwa ścieżka Levada dos Balcões, - darmowe zwiedzanie destylarnia i muzeum rumu North Mills w Porto da Cruz oraz odpoczynek na pobliskiej plaży, - przejazd do Miradouro do Guindaste, gdzie są darmowe szklane pomosty i ładne widoki na klify, - przejazd do Santana z charakterystycznymi domkami, obiad, - przejazd do PR9 Levada do Caldeirão Verde (dojazd jest wąski i nieco wymagający, parking jest płatny). Powrót do Funchal.
Dzień 5	Śniadanie w Funchal. Zwiedzanie ogrodu botanicznego Jardim Botânico da Madeira. Przejazd raz jeszcze do urocznej miejscowości Câmara de Lobos i obiad w restauracji z widokiem. Powrót na lotnisko, oddanie auta i popołudniowy wylot do Warszawy.

Mapa

Przełącz na galerię miniatur

Câmara de Lobo Funchal Punkt widokowy Cabo Girão Plaża Ponta do Sol Wodospad Cascata dos Anjos Fanal Porto Moniz Plaża Porto do Seixal Ponta de Sao Lourenco Pico do Arieiro Levada dos Balcões Porto da Cruz Miradouro do Guindaste Santana Levada do Caldeirão Verde Jedzenie

Câmara de Lobo

Okolice portu. Dawniej była to wioska rybacka.

Spacer uliczkami centrum w pobliżu portu.

Kościół świętego Sebastiana

Ulica São João de Deus

Rzeźba lwa morskiego wykonana ze śmieci portugalskiego artysty Bordalo II

Funchal

Podczas mojego pobytu na wyspie był Festiwal Kwiatów.

Hotel Monte Carlo

Ulica de Santa Maria znana z pomalowanych drzwi. Pierwsze drzwi rozpoczął malować artysta z Argentyny Marcos Milewski.

Fort São Tiago

Teren Funchal, ale i całej wyspy jest mocno górzysty

Uliczki miasta

Pomnik Cristiano Ronaldo

Park Santa Catarina

Mercado dos Lavradores, czyli Targ rolników. Na targu można kupić owoce, ryby i owoce morza, a także wokoło znajduje się wiele punktów gastronomicznych. Ceny owoców są dość wysokie, szczególnie na parterze. Na piętrze budynku ceny są już nieco niższe.

Stoisko z owocami w Mercado dos Lavradores

Pałasz czarny - popularna ryba na wyspie, wygląda dość groźnie.

Targ rybny w Mercado dos Lavradores

Ogród botaniczny

Punkt widokowy Cabo Girão

Punkt widokowy na wysokości 580 m na szczycie klifu

Strelicja, którego kwiaty przypominają ptaki.

Plaża Ponta do Sol

Kamienista plaża wygląda ładnie tylko z daleka.

Krystaliczna woda

Wodospad Cascata dos Anjos

Wodospad na drodze często przez mieszkańców jako naturalna myjnia samochodowa.

Murówka maderiańska (Teira dugesii) jest gatunkiem endemicznym jaszczurek w archipelagu Madery

Auto, którym poruszałem się po wyspie,

Jeden z punktów widokowych po drodze do Paúl do Mar

Fanal

Okolice drogi numer ER110

Droga prowadząca przez Estreito da Calheta Pico da Montanha.

Maderskie góry

Miejsce, które jest dla mnie numerem 1 na Maderze. Magiczne pierwotne, wilgotne lasy wawrzynowe (laurisilva) spowite chmurami rosnące na wysokości około 1100 metrów. Znajdują się obecnie na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Porto Moniz

Naturalne baseny na skałach wulkanicznych.

Klimatyczne miasto na wzgórzu.

Naturalne baseny na skałach wulkanicznych.

Plaża da Ribeira da Janela z bazaltowymi skałami.

Plaża Porto do Seixal

Praia do Porto do Seixal, jest to plaża z czarnym piaskiem, krystalicznie czystą wodą, niesamowitymi klifami porośniętymi bujną roślinnością.

Ponta de Sao Lourenco

Skalisty przylądek z naturą zupełnie inną od pozostałej części Madery. Po lewej widoczna jest plaża.

Droga prowadząca do punktu widokowego São Lourenço, przypomina bieszczadzkie połoniny.

Skały obserwowane z punktu widokowego São Lourenço.

Klify widoczne z punktu widokowego São Lourenço.

Dalsza część trasy po przylądku

Przystań jachtowa Quinta do Lorde niedaleko miasta Caniçal.

Widok na wysokie klify z punktu widokowego Ponta do Rosto.

Pico do Arieiro

Trzeci co do wysokości szczyt na Maderze o wysokości 1818 m n.p.m. Można na niego wjechać autem. Parking na górze jest bardzo oblegany. Podczas mojego pobytu szczyt był prawie całkowicie w chmurach, widoczność była bardzo ograniczona. Temperatura oscylowała w okolicach 4 stopni, gdzie w Funchal była około 20 stopni. Ze względu na słabą widoczność, bardzo silny wiatr i temperaturę nie wybrałem się w trasę na sąsiedni szczyt Pico Ruivo.

Widoki zjeżdzając ze szczytu.

Levada dos Balcões

Trasa jest prosta i prowadzi do wzdłuż lewady. Kończy się na punkcie widokowym Balcões ze wspaniałym widokiem na dolinę Ribeira da Metade.

Na wyspie często można zobaczyć żmijowca niebieskiego.

Trasa jest prosta i prowadzi do wzdłuż lewady. Kończy się na punkcie widokowym Balcões ze wspaniałym widokiem na dolinę Ribeira da Metade.

Zięba z zielonym opierzeniem.

Przykryta chmurami dolina Ribeira da Metade.

Porto da Cruz

Widok na plażę Alagoa

Destylernia i muzeum rumu North Mills w Porto da Cruz. Zwiedzanie jest darmowe i we własnym zakresie. Na terenie destylerni znajduje się sklep.

Miradouro do Guindaste

Lazurowa woda, widziana ze szklanego pomostu.

Wybrzeże Madery jest spektakularne.

Miasteczko Faial obserwowane z daleka.

Santana

Spadziste, trójkątne, pokryte strzechą domki są charakterystyczne dla tej części wyspy. Część z nich została odnowiona. Były to głównie domy wiejskie, zamieszkane przez rolników, ze ścianami pomalowanymi na biało, czerwonymi drzwiami i oknami, z niebieskimi wykończeniami. Obecnie duża część domków zmieniła swój pierwotny charakter. Ale w samym mieście można jeszcze znaleźć domki z oryginalnymi wnętrzami, które przypominają trochę wnętrza starych domów na polskiej wsi.

Levada do Caldeirão Verde

Przy wejściu na szlak znajdują się charakterystyczne budynki pokryte strzechą. W jednym z nich można napisać się kawy.

Paproć drzewiasta.

Szlak Caldeirão Verde prowadzi wzdłuż lewady, wśród dzikiej, zielonej roślinności, a gdzieniegdzie znajdują się wodospady.

Jedzenie

Czaszołki lub inaczej skałopczepy są to niewiekie ślimaki przypominające małże. Ma Maderze spożywane są jako przystawka pod nazwą lapas.

Na Maderze popularne są dania z kasztanów jadalnych. Na zdjęciu kremowa zupa kasztanowa podana z białkiem.

Espada com banana, jest tradycyjnym daniem na Maderze. Espada czyli pałasz, jest to rodzaj ryby występujący tylko na Maderze, Azorach i w Japonii. Serwuje się go ze smażonym bananem, czasami także z marakują.

Rybny szaszłyk

Cataplana pochodzi z kontynentalnej części Portugalii, z rejonu Algarve. Jest to aromatyczny gulasz z ryb i owoców morza, serwowany w szybkowarze, od którego zaczęrpnięto nazwę dania.

Przepyszna ośmiornica podana z cebulą w zalewie z oliwy.

Malutkie zapiekane ślimaki morskie (caramujos) podawane z cytryną. Ślimaki wydłubuje się szpilką. Drugi raz bym ich nie zamówił, mają w sobie za dużo piasku i za dużo jej dłubaniny przy jedzeniu.

Espetada jest to wołowina lub kurczak grillowany na rożnie nad ogniem z drewna laurowego. Podawane jest zazwyczaj na szpikulcach zawieszonych na hakach.

Tradycyjny tradycyjny chleb Bolo de Caco, można go znaleźć prawie na każdym rogu. Występuje również w różnych kanapkowych kombinacjach.

Pudding serowy podany z marakują.

Queijadas da Madeira jest to popularne ciastko nadziewane masą twarogową.

Pastéis de nata jest to mój ulubiony deser na świecie :)

Ceriman jest to owoc popularnej w Polsce rośliny monstery deliciosy. Jest jadalny, gdy już dojrzeje i zacznie pękać. Smakuje jak połączenie banana i ananasa.

Kilka rodzajów owoców rosnących na Maderze: zielona cherimoya (anona, flaszowiec) smakująca jak budyń, smoczy owoc (pitaja) popularny również w Polsce, mango.

Na Maderze występuje kilkadziesiąt rodzajów marakui, warto spróbować choć kilku rodzajów.

Ziarna łubinu są jadalne. Ja jednak zdecydowanie wolę bób :)

Napój Brisa oparty jest na naturalnym soku z marakui. Występuje również w innych smakach.

Poncha de Madeira to maderski drink. Tradcyjna wersja zawiera rum aguardente, sok z cytryny i miód pszczeli. Ale występuje również w innych wariantach.