Azerbejdżan
sierpień 2022
Słowo wstępu
Kupując bilety lotnicze w promocji miałem do wyboru wylot do Bejrutu lub Baku. Wybrałem ten drugi kierunek. Wyjazd był bardzo krótki, bo trwał jedynie 3 dni. W Baku widać pieniądze z petrodolarów. W ostatnich latach stolica zainwestowała w futurystyczną nowoczesną architekturę, a stara zabudowa została pieczołowicie wyremontowana. Polacy mieli duży wkład w rozwój Baku. Najbardziej charakterystyczne są Ogniste Wieże górujące nad Starym Miastem. Architektura w Azerbejdżanie łączy elementy Wschodu i Zachodu. W centrum znajdziemy też sklepy z luksusowymi markami, przed którymi stoją samochody z wysokiej półki. Poza stolicą, ze względu na ograniczony czas zdołałem odwiedzić tylko wioskę Xınalıq znajdującą się w górach, w pobliżu Republiki Dagestanu (Rosja). Można dojechać do niej autem w około 4 godziny w jedną stronę. Mi sama podróż w dwie strony zajęła około 11-12 godzin, ze względu na czterokrotną wymianę opon lub kół w busie. Po tym doświadczeniu następnego dnia postanowiłem już zostać w Baku i zwiedzić na spokojnie inne jego atrakcje. Azerbejdżan jest spokojnym krajem, przyjaznym i bezpiecznym. Spotkałem się tam z gościnnością i ciekawością. Gdybym miał dodatkowo jeszcze kilka dni to odwiedziłbym jeszcze wioskę Lahic i zabytkowe Szeki. Może kiedyś jeszcze się uda. Zdecydowałbym się jednak wtedy na inny miesiąc niż upalny sierpień.
Kilka porad
Transport
Informacje praktyczne
Plan podróży
| # | Plan |
|---|---|
| Dzień 1 | Bardzo wczesny przylot do Baku. Przejazd taksówką do hotelu na Starym Mieście. Całodniowe zwiedzanie Baku. Zarezerwowanie wycieczki w biurze podróży do wioski Xınalıq. |
| Dzień 2 | Całodniowa wycieczka w góry do wioski Xınalıq. Cała wycieczka z przygodami trwała około 14-15 godzin. |
| Dzień 3 | Całodniowe zwiedzanie Baku. Wieczorem przejazd do hotelu na lotnisku. |
| Dzień 4 | Wczesny wylot do Polski. |
Koszty podróży
Poniżej znajduje się moje bardzo subiektywne porównanie cen zastanych w miejscu podróży do cen jakie mamy w Polsce. Wartość 100% to ceny tak jak w Polsce. Kolor zielony oznacza, że pozycja jest tańsza. Kolor czerwony oznacza, że pozycja jest droższa. Im bliżej 0% tym jest taniej.Mapa
Baku - Miasto Wewnętrzne i okolice Baku - Centrum Kulturalne im. Hejdara Alijewa Baku - Azerbejdżańskie Muzeum Dywanów Baku - Meczet Bibi-Heybat Wioska Xinaliq (Hinalug) Jedzenie
Ogniste Wieże widziane zza żaluzji tarasu hotelu
Ogniste wieże to zespół trzech wieżowców wybudowanych w latach 2008-2011, będące symbolem przeszłości i przyszłości Azerbejdżanu. Ich kształt przypomina płomień.
Panorama starego miasta oglądana z parku Dağüstü (Na Wzgórzu)
Mury Miasta Wewnętrznego (İçəri Şəhər) - najstarszej części miasta z IX wieku.
Zabudowane drewniane balkony przypomiają wykusze na Malcie.
Jeden z zielonych skwerków w Mieście Wewnętrznym.
Pałac Ismailiyya zbudowany w XX w. według projektu polskiego architekta Józefa Płoszko.
Lew z żółtymi oczami - jedna z prac artysty Ali Shamsi. Tuż obok artysta ma swój warsztat.
Widok z pałacu szachów Szyrwanu.
Zaraz za murami Wewnętrznego Miasta (İçəri Şəhər) znajduje się luksusowa część miasta.
Muzeum Miniaturowych Książek Książek działa od 2002 roku. W 2015 roku muzeum zostało wpisane na listę rekordów Guinnessa jako największa prywatna kolekcja miniaturowych książek na świecie, z kolekcją około 3000 pozycji. Można znaleźć też dział z polskimi mini wydaniami.
Rzeźba Aliagha Vahida - azerbejdżańskiego poety i piosenkarza liryckich utworów gazel.
Flagi Turcji i Azebejdżanu obok siebie.
Meczet Dżentelmenów (Baylar) zamieniony na muzeum, w którym wystawiono m.in. 73 ksiąg Koranu z różnych okresów, czy 7 starożytnych ksiąg religijnych.
Mural z wróblami na Starym Mieście.
Wejście do meczetu Piątkowego (Cümə məscidi).
Wnętrze meczetu Piątkowego (Cümə məscidi). Obecna świątynia zbudowana została w 1899 roku.
Ogniste Wieże dominują nad Miastem Wewnętrznym i bogatym Starym Miastem. Jednak im dalej od centrum Baku tym fasady budynków wyglądają coraz mniej efektownie i coraz bardziej szaro.
Baszta Dziewicza (Qız Qalası) wybudowana w XII wieku jest obecnie jednym z najważniejszych symboli miasta. W 2000 roku obiekt (wraz ze Starym Miastem i pałacem szachów Szyrwanu) został umieszczony na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Karawanseraj pełniący dawniej rolę domu zajezdnego dla karawan.
Drewniane balkony w wąskich uliczkach Starego Miasta.
W wielu miejscach można zobaczyć budy dla kotów.
Płytkie kanały, po których można pływać łódkami. Przewrotnie nazwane Małą Wenecją.
Narodowe Muzeum Literatury Azerbejdżańskiej im. Nizami Ganjavi.
Szeroka promenada w pobliżu placu z fontanną.
W centrum Baku widoczny jest przepych i bogactwo. Mnogo tutaj luksusowych marek ubań i salonów samochodowych z najwyższej półki.
Centrum Kulturalne im. Hejdara Alijewa jest punktem obowiązkowym podczas zwiedzania Baku. Zachwyca swoim kształtem i bielą. Nie ma w nim ani jednego kąta prostego. Zaprojektowane według projektu biura Zaha Hadid Architects. Lekka bryła umieszczona jest w sąsiedztwie posowieckich blokowisk.
Centrum Kulturalne im. Hejdara Alijewa jest punktem obowiązkowym podczas zwiedzania Baku. Zachwyca swoim kształtem i bielą. Nie ma w nim ani jednego kąta prostego. Zaprojektowane według projektu biura Zaha Hadid Architects. Lekka bryła umieszczona jest w sąsiedztwie posowieckich blokowisk.
Centrum Kulturalne im. Hejdara Alijewa jest punktem obowiązkowym podczas zwiedzania Baku. Zachwyca swoim kształtem i bielą. Nie ma w nim ani jednego kąta prostego. Zaprojektowane według projektu biura Zaha Hadid Architects. Lekka bryła umieszczona jest w sąsiedztwie posowieckich blokowisk.
Centrum Kulturalne im. Hejdara Alijewa jest punktem obowiązkowym podczas zwiedzania Baku. Zachwyca swoim kształtem i bielą. Nie ma w nim ani jednego kąta prostego. Zaprojektowane według projektu biura Zaha Hadid Architects. Lekka bryła umieszczona jest w sąsiedztwie posowieckich blokowisk.
Wnętrze centrum kulturalnego przypomina mi nieco Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN w Warszawie.
Czasami chodząc po wnętrzu centrum zaczyna szaleć błędnik.
Ciekawa wystawa lalek w jednej sal.
Cóż innego może znajdować się w budynku, który przypomina olbrzymi zwinięty dywan, jak nie Muzeum Dywanów? Autorem projektu jest austriacki architekt Franz Jantz.
Azerskie dywany zostały wpisane w 2010 r. na listę reprezentatywną niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości UNESCO. Tradycja tkania sięga czasów antycznych i najwczęściej odbywa się zimą. Dywan jest elementem umeblowania i dekoracji domu. Istnieją także specjalne dywany przeznaczone do praktyk medycznych, obrzędów weselnych, towarzyszących narodzinom dziecka czy pogrzebowych oraz dla odprawiania modlitwy.
Azerskie dywany zostały wpisane w 2010 r. na listę reprezentatywną niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości UNESCO. Tradycja tkania sięga czasów antycznych i najwczęściej odbywa się zimą. Dywan jest elementem umeblowania i dekoracji domu. Istnieją także specjalne dywany przeznaczone do praktyk medycznych, obrzędów weselnych, towarzyszących narodzinom dziecka czy pogrzebowych oraz dla odprawiania modlitwy.
Historyczny meczet na południu Baku, w pobliżu pól nafatowych. Obecny budynek został zbudowany w latach 1990., w miejscu meczetu zniszczonego przez Bolszewików w 1936 r. Wewnątrz znajduje się grobowiec Ukeyma Khanum (potomka islamskiego proroka Mahometa). Dziś jest to duchowe centrum muzułmanów w regionie i jeden z głównych zabytków architektury islamskiej w Azerbejdżanie.
Historyczny meczet na południu Baku, w pobliżu pól nafatowych. Obecny budynek został zbudowany w latach 1990., w miejscu meczetu zniszczonego przez Bolszewików w 1936 r. Wewnątrz znajduje się grobowiec Ukeyma Khanum (potomka islamskiego proroka Mahometa). Dziś jest to duchowe centrum muzułmanów w regionie i jeden z głównych zabytków architektury islamskiej w Azerbejdżanie.
Historyczny meczet na południu Baku, w pobliżu pól nafatowych. Obecny budynek został zbudowany w latach 1990., w miejscu meczetu zniszczonego przez Bolszewików w 1936 r. Wewnątrz znajduje się grobowiec Ukeyma Khanum (potomka islamskiego proroka Mahometa). Dziś jest to duchowe centrum muzułmanów w regionie i jeden z głównych zabytków architektury islamskiej w Azerbejdżanie.
Kobieta wyrabiająca chlebek Qutab.
Część drogi z miasta Quba do Xinaliq wiedzie wzdłuż rzeki Gudiyalchay
Kanion rzeki Gudiyalchay
Góry Kakuazu
Jadąc z Quby do Xinaliq co pewien czas zmienia się krajobraz.
Krajobrazy czasami przypominają surowe klimaty Szkocji.
Szeroka rzeka Gudiyalchay latem bardziej przypomina kilka strumyków.
W oddali widoczne są już pierwsze zabudowania wioski, która była odizolowana od świata aż do 1968 r., gdy powstała wreszcie trudna, ale możliwa do przejechania autem terenowym, szutrowa droga. Obecnie do wioski prowadzi już droga asfaltowa, choć trochę wymagająca.
Najwyżej położone domostwa leżą na wysokości około 2350 m n.p.m. co oznacza, że osada jest jedną z najwyżej położonych w Kaukazie. Dla przykładu gruzińskie Ushguli położone jest na wysokości około 2100 m n.p.m. Zamieszkane jest przez około 2000 osób.
Wioska Xinaliq była odizolowana od świata przez wieki, a pierwsze osadnictwo może sięgać nawet 5000 lat temu. Do końcówki XX w. piesza droga do najbliższego miasta Quba trwała kilka dni. Około 2000 mieszkańców posługuje się językiem chinalugijskim, obecnie również wiele osób zna język azerski.
Osada została umieszczona na liście obserwacyjnej World Monuments Fund 2008, zawierającej 100 najbardziej zagrożonych miejsc, ze względu na obawy związane z budową drogi między Xinaliq a Qubą i zagrożenia płynące z otwarcia zamkniętego ekosystemu. Wpisanie na listę nie ma na celu krytyki potencjalnej działalności turystycznej i handlowej w Xinaliq, ale raczej ostrzeżenie, że nowy rozwój nie powinnie odbywać się kosztem historycznego charakteru terenu.
Wioska otoczona jest przez 3- i 4-tysięczniki.
W oddali znajduje się granica z Republiką Dagestanu (Rosja). W starożytności były to ziemie należące do królestwa Albanii Kaukaskiej.
Przechadzając się po osadzie warto uważać na krowie odchody, które po wysuszeniu stanowi materiał opałowy. W końcu prawie nie ma tutaj drzew lub innego rodzaju opału.
Wnętrze jednego z domów w wiosce.
Główna droga do wioski jest asfaltowa, natomiast poboczne w dalszym ciągu nie są utwardzone. Trzeba mieć wysokie zawieszenie, żeby autem móc dojechać gdzieś wyżej. Mój bus przy próbie wjechania na taką drogę złapał kapcia.
W Xinaliq nadal istnieje tradycja koczowniczego wypasu zwierząt.
Poza Baku na drogach często można spotkać Łady. Widać, że w tych warunkach dobrze się sprawdzają.
Stara Łada WAZ 2106 (Łada 1600)
Droga z Baku do Xinaliq i z powrotem wymagała cztery razy wymiany opony lub koła. Przez kłopoty z ogumieniem podróż trwała 5 godzin dłużej niż było planowane.
Dolma - faszerowane liście winorośli podawane z jogrutem, tutaj w wersji na ciepło. Z tyłu znajduje się gurza – pierożki z baraniną oraz
Sheki govurma - jagnięcina, ziemniaki, cebula, kasztany, granaty, pasta z granatów i masło.
Tradycyjny pilaw - jagnięcina. suszona morela, suszona śliwka, kasztany, rodzynki, cebula, ryż, masło i szafran.
Qutab - azerski płaski rodzaj chleba, tutaj wypełniony zieleniną i serem. Pyszne!
Herbata podana z dżemem wiśniowym.
Napój gruszkowy, na którym zaznaczono, że Karabach należy do Azebejdżanu.
Komentarze (0):
Nie dodano jeszcze żadnych komentarzy.